مکانیابی خطا درشبکه های موردی مبتنی بر الگوریتم ژنتیک

شبکه های موردی شامل مجموعه ای از گره های توزیع شده است که بدون هیچ زیر ساخت یا مدیریت مرکزی، یک شبکه موقت را تشکیل می دهند. همانند سایر سیستم ها، شبکه های موردی باید با خرابی اجزاء شبکه که توسط عوامل محیطی و یا با فرسوده شدن دستگاه ها اتفاق می افتد، مقابله کند. از این رو یک روش برای تشخیص و مکانیابی خطای شبکه به شدت مورد نیاز است. مکانیابی خطا جنبه اصلی و اساسی مدیریت خطا در شبکه های موردی است که اطمینان پذیری و بقای سیستم را تضمین می کند. در چند سال گذشته مسئله خطایابی در شبکه های موردی دقت و توجه زیادی برای مدیریت شبکه جلب کرده است. توجه به پژوهش های مختلف در این زمینه نشان دهنده تاثیر منفی هر یک از اجزای معیوب و خراب در اطمینان پذیری و بقای سیستم است. بنابراین انجام تحقیقات و ارائه یک راه حل کارآمد در این زمینه ضروری می باشد. در مکانیابی خطا باید تمام اجزاء شبکه که خراب شده اند کشف شده و مشکل اصلی پیگیری گردد. با توجه به اینکه تشخیص اجزای معیوب یک مسئله NP-hard است، بنابراین ارائه الگوریتمی که بتواند در مدت زمان معقول اجرا شده و با حداقل پیچیدگی زمانی ممکن محل خطا را به شکل دقیق شناسایی کند از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مقاله روش مبتنی بر الگوریتم ژنتیک برای مکانیابی خطا در شبکه های موردی ارائه شده است. هدف از روش پیشنهادی، به حداقل رساندن هزینه تست و خطایابی در شبکه است. براساس نتایج پیاده سازی، روش پیشنهادی هزینه و مکانیابی گره های معیوب را نسبت به روش های موجود حداقل می کند و عملکرد بهتری نسبت به روش های دیگر در یافتن علت خطاها دارد.

کلیدواژه ها:

مکان یابی خطا ، شبکه های موردی ، الگوریتم ژنتیک ، هزینه ، تست.