اثربخشی روان درمانی مبتنی بر شناختی- رفتاری بر ترس از ارزیابی منفی و نشخوار فکری در نوجوانان دارای سندروم گوشه گیری- افسردگی

هدف از این پژوهش بررسی تعیین اثربخشی روان درمانی مبتنی بر شناختی- رفتاری بر ترس از ارزیابی منفی و نشخوار فکری در نوجوانان دارای سندروم گوشه گیری- افسردگی شهرستان بروجرد بود. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه آماری پژوهش حاضر به روش نمونه گیری داوطلبانه تعداد ۴۵ نفر (۱۵ نفر گروه آزمایش یک،۱۵ نفر گروه آزمایش دو و ۱۵ نفر گروه کنترل) انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه استاندارد ترس از ارزیابی منفی، پرسشنامه نشخوار فکری و پرسشنامه افسردگی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های تحلیل کواریانس صورت گرفته است. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره (مانکووا) نشان داد که با کنترل پیش آزمون، اختلاف معناداری بین میانگین نمرات گروه های آزمایش و کنترل از لحاظ نمره ی ترس از ارزیابی منفی در پس آزمون وجود دارد. پس شرکت در کلاسهای درمان شناختی رفتاری با کنترل نمره پیش آزمون، بر ترس از ارزیابی منفی در نوجوانان دارای سندروم گوشه گیر و افسرده اثربخش است. شرکت در کلاس های درمان شناختی رفتاری با کنترل نمره پیش آزمون، بر نشخوار فکری در نوجوانان دارای سندروم گوشه گیر و افسرده اثربخش است. درمان شناختی رفتاری بر ترس از ارزیابی منفی و نشخوار فکری در نوجوانان دارای سندروم گوشه گیری و افسردگی تاثیر مثبت و مستقیمی دارد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی- رفتاری ، ترس از ارزیابی منفی ، نشخوار فکری ، گوشه گیری و افسردگی ، نوجوان گوشه گیر