بررسی آزمایشگاهی دبی-اشل جریان عبوری از سازه ترکیبی سرریز لبه تیز مثلثی با روزنه چندگانه

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 49

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JHYDAN-19-3_007

تاریخ نمایه سازی: 17 تیر 1403

چکیده مقاله:

ا در این تحقیق آزمایشگاهی میزان درصد افزایش دبی عبوری و تغییرات آبگذری در هر یک از مدل های طراحی شده با تغییر تعداد و ابعاد روزنه در سرریز مثلثی لبه تیز با روزنه چندگانه برآورد گردیده است. در تحقیق حاضر، ۱۹ سرریز با روزنه ی مربع شکل در پنج حالت از یک الی پنج روزنه و در ابعاد دو الی پنج سانتی متر و یک سرریز بدون روزنه تحت عنوان آزمایش شاهد طراحی گردید. نتایج این تحقیق آزمایشگاهی نشان داد که به ازای یک تراز شاهد ثابت، ضمن اینکه همان تراز ثابت بماند با توجه به تغییر تعداد روزنه و یا ابعاد روزنه، میزان دبی آبگذری افزایش یافته است. نتایج حاصل از بررسی میزان تغییرات دبی ( تفاضل دبی حاصل از آزمایش سرریز-روزنه و دبی حاصل از سرریز بدون روزنه) نشان داده است که در هر اشل شاهد ثابت، با افزایش هر یک روزنه ایجاد شده بطور متوسط به میزان دو لیتربرثانیه و به ازای افزایش هر یک سانتی متر به ابعاد روزنه به میزان ۳/۲ لیتربرثانیه به مقادیر دبی آبگذری افزوده می گردد. در بهترین حالت برای سرریز ترکیبی با تغییر ابعاد روزنه از سه به چهار سانتی متر در یک اشل ثابت، بیشترین درصد دبی عبوری و به میزان ۵۷درصد داشته است. از طرفی در بهترین حالت با افزایش تعداد روزنه از سه به چهار روزنه در یک اشل ثابت، این میزان درصد افزایش به طور تقریبی به ۴۲درصد رسیده است و نشان از برتری این دو مدل ترکیبی نسبت به سایر مدل های مورد آزمایش بوده است.

کلیدواژه ها:

سرریز لبه تیز مثلثی ، روزنه چندگانه ، دبی آبگذری ، درصد دبی

نویسندگان

سیده نگار سادات احمدی

فارغ التحصیل کارشناسی ارشد، گروه سازه های آبی دانشکده مهندسی آب و محیط زیست دانشگاه شهید چمران اهواز

مهدی زینی وند

استادیار گروه سازه های آبی، دانشکده مهندسی آب و محیط زیست، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

مهدی قمشی

استاد گروه سازه های آبی، دانشکده مهندسی آب و محیط زیست، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.