کاربرد دانش روانشناسی محیط درشکل گیری فضاهای جمعی درراستای نیل به معماری پایدار

پژوهش حاضردرگام نخست ماهیت دانش روانشناسی محیطی و حوزه های کارکردی آن را مورد بررسی قرارمیدهد و سپس به بیان رویکرد پایداری و توسعه پایدار درفضاهای شهری می پردازد و درانتهاه به بررسی شناخت فضاهای شهری می پردازد و درانتها به نقش دان شروانشناسی محیطی درطراحی فضاهای شهری می پردازد دراین بین نیازهای انسانی که عامل جهت دهی به رفتارها می باشد به درستی شناخته میشود لذا این نوشتار با مبنا قراردادن مدل هرم نیازهای مازلو و سطوحی ازآن که به نیازهای رفتاری پایدارمرتبط است به شناخت شیوه ها و راهبردهایی درجهت ترویج اینگونه رفتار می پردازد پژوهش درگام نهایی به ارزیابی میزان اثربخشی راهبردهای ارایه شده برای ایجاد انگیزش و ترویج رفتارهای پایدار کاربران می پردازد.

کلیدواژه ها:

روانشناسی محیط ، معماری پایدار ، فضاهای جمعی ، میادین شهری