بررسی تاثیر علوم رفتار شناسی در طراحی فضاهای آموزشی کودکان

آیا معماران قادر هستند ساختمان هایی را طراحی کنند که کالبد آن به ارتقاء خلاقیت و کاهش ناهنجاری های اجتماعی و درونی افراد کمک کند؟ پاسخ به این سوال نیازمند درک صحیح عوامل تاثیر گذار بر موضوع، نظیرشناختکاربران، ابعاد وجودی، نیازهای وی، شناخت محیط و... است تا ضمن سازماندهی و تجزیه و تحلیل اطلاعات مربوطه بتوان با شناخت فرهنگ کاربران و محیط فکری نو و راه حل متفاوت و مناسبی را عرضه نمود. امروزه فضاهای معماری خلاقانه بسیاری در جهت رشد و اعتلای دانش معماری و ارتباط آن با علوم رفتاری انسان خلق می شوند. فضاهایی که با در نظرگرفتن ادراک، احساس، ذهن، خودآگاهی، ناخودآگاهی وتجربه متفاوت انسان در رویایی با مکان طراحی می شوند. بنابراین شناخت معیارهای تاثیرگذار علوم رفتار شناسی در انسان امری ضروری می نماید. چرا که ارتباط تنگاتنگی با ادراک انسان از فضای معماری دارد. روان شناسی محیطی به احساس و درک انسان از محیط فیزیکی ، رفتار او در زمینه خاص، تاثیر رفتار انسان بر محیط و مناسبت کلی رشد شرایط فیزیکی و اجتماعی حیات انسان می پردازد. در این پژوهش بررسی ابعاد مختلف ادراک و احساس انسان در حیطه علوم رفتارشناسی و ارتباط آن با طراحی فضاهای معماری مدنظر قرار گرفته استکه با بهره گیری بیشتر از شناخت رفتار انسان در مواجهه با محیط و فضای معماری بتوان فضایی مطابق با نیازهای حسی، درونی، بیرونی، خودآگاه و ناخودآگاه طراحی کرد که منجر به بروز خلاقیت ها و استعدادها به خصوص در فضاهای ویژه آموزشی شود که در این راستا تاکید پژوهش بر روی گروه سنی کودکان متمرکز است تا بتوان بستر لازم برای شکوفایی استعدادها و خلاقیت ها در همان سالهای اولیه زندگی انسان با طراحی مناسب و صحیح پدید آورد.

کلیدواژه ها:

ادراک ، رفتار شناسی ، روان شناسی محیط ، محیط آموزشی ، کودک