مطالعه نقش هوش مصنوعی در تعاملات اجتماعی و هوش هیجانی دانش آموزان

در دهه های اخیر، پیشرفت های چشمگیر در حوزه هوش مصنوعی (AI) به طور گسترده ای در عرصه های مختلف جامعه تاثیرگذار بوده است. یکی از این حوزه ها، آموزش و پرورش است که با پذیرش فناوری های نوین، روش های تدریس و یادگیری را دگرگون کرده است. این مقاله مروری به بررسی نقش هوش مصنوعی در تعاملات اجتماعی و هوش هیجانی دانش آموزان می پردازد. هدف اصلی این پژوهش، تحلیل چگونگی تاثیر هوش مصنوعی بر توسعه مهارت های اجتماعی و هیجانی دانش آموزان در محیط های آموزشی است. ابتدا، به معرفی مفاهیم اساسی هوش مصنوعی و کاربردهای آن در آموزش پرداخته می شود. سپس، اثرات مثبت و منفی استفاده از هوش مصنوعی بر تعاملات اجتماعی دانش آموزان بررسی می گردد. همچنین، به بررسی میزان تاثیر هوش مصنوعی بر تقویت مهارت های ارتباطی و همکارانه دانش آموزان پرداخته خواهد شد. در ادامه، نقش هوش مصنوعی در توسعه هوش هیجانی دانش آموزان مورد بررسی قرار می گیرد. هوش هیجانی، به توانایی فرد در شناخت و مدیریت احساسات خود و دیگران اطلاق می شود که یکی از عوامل مهم در موفقیت تحصیلی و اجتماعی فرد به شمار می آید. سپس، چالش ها و محدودیت های استفاده از هوش مصنوعی در آموزش و پرورش بررسی می شود. از جمله این چالش ها، مسائل مربوط به حفظ حریم خصوصی، امنیت اطلاعات، و همچنین نگرانی های اخلاقی و اجتماعی مرتبط با استفاده گسترده از فناوری های هوشمند در محیط های آموزشی است. در نهایت، به ارائه پیشنهادات و راهکارهایی برای بهینه سازی استفاده از هوش مصنوعی در جهت بهبود تعاملات اجتماعی و هوش هیجانی دانش آموزان پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، تعاملات اجتماعی ، هوش هیجانی ، آموزش ، دانش آموزان