بررسی تناسبات حاکم برحیاطهای مرکزی خانه های سنتی کاشان دردوران قاجار

یکی ازعناصرسازماندهی درخانه های سنتی ایرانی که دارای کاربرد فرهنگی و اقلیمی بوده است حیاط مرکزی می باشد این الگو درکالبد معماری ایران دارای سابقه درخورتوجه است به غیر ازسواحل دریای خزر درشهرها و روستاهای سایر مناطق اقلیمی ایران فرم ساختمان های حیاط مرکزی بارزترین شکل ابنیه سنتی بوده است و ازمناطق گرم و مرطوب جنوب تانواحی کوهستانی و همچنین مناطق گرم وخشک این مطلب کلیت دارد باتوجه به تغییر ساختارکالبدی درخانههای امروزی و عدم هماهنگی آن با مولفه های اقلیمی و فرهنگی و ناکارامدی آن درک الگوهای گذشته و به کارگیری آن درمعماری امروز باتوجه به شرایط جدید می توان راه حل مناسبی درطرح ریزی خانه ها باشد دراین راستا باید این مفاهیم به درستی بررسی و درک شوند درتحقیق حاضر سعی براین است که با پیدا کردن تناسبات حیاطهای مرکزی ایران تعریفی برای این فضاها مطرح شود تا بتوان درفضاهای امروزی کارایی خود را باز نمایاند پژوهش حاضر تغییرات تناسبات حاکم برحیاطهای مرکزی خانه های سنتی کاشان دردوران قاجار را مورد بررس قرار میدهد دراین راستا برخی ویژگیهای کالبدی و ابعاد و تناسبات 10 حیاط مرکزی ازخانه های شهر کاشان مورد بررسی قرارگرفته است.

کلیدواژه ها:

حیاط مرکزی ، اقلیم ، معماری بومی ، خانه ، تناسبات