ارزیابی درجه آسیب پذیری محلات شهرتبریز دربرابر زلزله با استفاده از مدل topsis

گسل شمال تبریز کهدرروی چین خوردگی الپ - هیمالیا قرارگرفته است را میتوان پویاترین عنصرساختاری درزمین شناسی منطقه شمال غرب شکرو قلمداد نمود علیرغم پیشرفت های اساسی علم دراکثرزمینه ها به ویزه موج سوم آن انقلاب تکنولوژی هنو زهمه نتوانسته است به پیش بینی مواقع زمین لرزه و ارایه راه کارهایی درجهت جلوگیری از آن دست پیدا نماید بنابراین ضروری است که با برنامه ریزی و مدیریت مناسب به ویژه درشهرسازی و مقاوم سازی بناها تاحدی ازشدت صدمات وارده بر محیطهای مسکونی کاست دراین مقاله و با توجه به هدف این مقاله یعنی تعیین محلات اسیب پذیر شهر تبریز ازطریق روش چندمعیاره فازی تاپسیس و ارایه راهبردهای مدیریتی و کالبدی و فیزیکی سعی برآن است که بطور نمونه ازهرچهارمنطقه اصلی و بافت شهرتبریز طراحی شده قدیم حاشیه ای و سنتی چهارمحله جهت مطالعه و ارزیابی میزان آسیب پذیری مورد تجزهی و تلحیل قرارگیرد روش تحقیق دراین مقاله براساس توصیفی تحلیلی و اسنادی با استفاده از مدل TOPSIS و ازنوع ان کاربردی می باشد شاخصهای اندازه گیری دراین مدل شامل شیب فاصله ازگسل تراکم ودسترسی می باشد باتوجه به محاسبات و تعیین Ci محله قوشخانه سیلاب با نمره 0/245 ازنظر میزان اسیب پذیری دررتبه اول قرار دارد و محله دوه چی شتربان با نمره 0/358 ابرسان 0/375 و منظریه با نمره 0/644 دررتبه های یک تاچهار قرار دارند