طراحی مجتمع مسکونی با رویکرد افزایش تعاملات اجتماعی

هدف از این مطالعه ارتقا تعامل اجتماعی به منظور افزایش کیفیت زندگی و تلاش برای طراحی صحیح فضاهای محیطی و زیباسازی این فضای عمومی در دسترس ساکنان ساکن مجموعه است که می تواند کیفیت و سلامت روانی ساکنان را به همراه داشته باشد. از نظر معماری برای ایجاد و طراحی فضاهای باز، کودکان می توانند در فضاهای عمومی ایمن حضور داشته باشند، به دنبال آن افزایش حضور همسایگان در کنار یکدیگر و آشنایی با یکدیگر و کاهش جرم و جنایت رخ می دهد .تحقیق ما یک تحلیل توصیفی است که از طریق تحقیقات میدانی و کتابخانه ای جمع آوری شده است . با انجام این تحقیق دریافتیم که با طراحی معماری و استفاده صحیح از فضاهای پیرامونی ، می توانیم به افزایش تعاملات اجتماعی همسایگان و در نتیجه کیفیت بهداشت روان و کنترل جرم کمک کنیم .

کلیدواژه ها:

تعامل اجتماعی ، مجتمع مسکونی ، فضای پیرامونی ، فضای باز