تلفیق منطق فازی وبولین در انتخاب بهترین مکان احداث سطوح آبگیر باران

بارندگی کم همراه با توزیع نامناسب زمانی و مکانی ، از مشکلات مهم در مناطق خشک ونیمه خشک است . یکی از راههای ساده و شناخته شده در این مناطق جمع آوری و ذخیره سازی آب باران بوده است . از اینرو یافتن مکان های مناسب ، برای اجرای سامانه های جمع آوری آب باران می تواند مشکل کمبود آب در این مناطق را تا حدود زیادی جبران کند. در همین راستا در تحقیق حاضر با توجه به مطالعات انجام شده و شرایط منطقه شش معیار موثر شیب ، نوع کاربری، وضعیت نفوذپذیری خاک، فاصله از گسل ، فاصله از دامداری و فاصله از آبراهه انتخاب شدند. سپس به کمک سیستم اطلاعات جغرافیایی و با بکارگیری منطق بولین نسبت به تعیین مناطق پتانسیل دار شد.این مناطق ۸۸/۳۹درصد منطقه را دارا بود اما به دلیل پراکندگی این مناطق در سطح منطقه مورد مطالعه ، انتخاب بهترین مکان را برای اجرای سامانه دچار مشکل کرده بود. به همین منظور محدودههای پتانسیل دار برای ارزشگذاری بیشتر، با استفاده از منطق فازی به ابعاد کوچکتر تقسیم گردید. در ادامه محدودههای پتانسیل دار حاصل از روش بولین با محدودههای ارزشگذارشده حاصل از روش فازی در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی همپوشانی شد. نتایج حاصله از همپوشانی نشان داد که از ۸۸/۳۹ درصد مناطق پتانسیل دار، ۰۶/۱۱ درصد به مناطق با پتانسیل بسیار بالا و ۳۴/۱۱درصد به مناطق با پتانسیل بالا و ۴۸/۱۷درصد به مناطق پتانسیل دار تعلق دارد.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، کمبودآب ، مکانیابی ، تصمیم گیری چندمعیاره ، سیستم اطاعات جغرافیایی