اکوهیدرولوژی و نقش پوشش گیاهی بر بیلان آب اکوسیستم ها تحت اثر تغییر اقلیم

اکوهیدرولوژی موضوعی میان رشته ای است که بر تعامل بین اکوسیستم ها و فرآیندهای هیدرولوژیکی تاکید دارد. این احتمال وجود دارد که تغییرات آب و هوایی در آینده مانند تغییرات دما، بارش و فراوانی وقایع حدی فرآیندهای اکوهیدرولوژیکی را تحت تاثیر قرار دهند. پویایی پوشش گیاهی ممکن است از چند طریق ، واکنش رواناب را (در آینده تحت اثر تغییر اقلیم ) به چرخه آب و انرژی (وقتی که الگوی پوشش گیاهی تغییر می کند) تغییر دهد: اول، تغییر ساختار پوشش گیاهی مانند تغییر در نوع گیاهان و نباتات (PFTs) یا تغییر در شاخص سطح برگ (LAI) که ممکن است نرخ تبخیر و تعرق و بازتاب را تغییر دهد. دوم، تغییر در تولید پوشش گیاهی و شاخص سطح برگ (LAI) در نتیجه تغییر اقلیم که ممکن است بر نرخ تبخیر و تعرق و بازتاب تاثیر گذار باشد. سوم، افزایش میزان CO۲ بر میزان رشد گیاهی ، فتوسنتز و کارایی مصرف آب اثر گذاشته که ممکن است بر نرخ تبخیر و تعرق و بازتاب اثرگذار باشد. از آنجا که هر گونه تغییر در تبخیر و تعرق ناشی از واکنش گیاه به افزایش CO۲ به وسیله رواناب متعادل می شود، این امر می تواند منجر به تغییر در میزان رواناب شود. حتی در یک مدل، پیش بینی تنش آب در آینده بسیار حساس به اثر CO۲ بر رواناب است . افزایش میزان CO۲ به طور کلی دو اثر متضاد بر رواناب از طریق تغییر در میزان تبخیر و تعرق خواهد داشت . بررسی ها نشان می دهد که با وجود اینکه روابط بین شاخص سطح برگ و نوسانات آب و هوایی مدلسازی شده اند در کمتر مطالعه ای نتایج حاصل از آنها با مدلهای هیدرولوژیکی به منظور بررسی اثرات تغییر اقلیم بر رواناب تلفیق شده اند.

کلیدواژه ها:

اکوهیدرولوژی ، تغییر اقلیم ، شاخص سطح برگ ، رواناب