پیامدسنجی اعتبارات خرد بر معیشت خانوارهای روستایی: دلالت هایی برای خوداشتغالی و کارآفرینی خرد در پرتو الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر اعتبارات خرد دریافتی (به طور ویژه؛ وام های اشتغال زایی بنیاد برکت) بر معیشت خانوارهای روستایی شهرستان زابل انجام شد. جامعه آماری شامل ۷۲۶۳ نفر از سرپرستان خانوار روستایی بود. نمونه ها به صورت تصادفی از بین ۳۰ روستا انتخاب شدند. نتایج بررسی کیفیت اعتبارات نشان داد که شرایط آسان وثیقه گذاری و ضمانت، تامین مدارک مورد نیاز، شفافیت در مراحل کار و ارایه اطلاعات کافی درباره تسهیلات اعتباری کیفیت بهتری داشتند و ۸۰/۷۰ درصد پاسخگویان کیفیت اعتبارات دریافتی را متوسط ارزیابی کردند. نتایج آزمون فریدمن نشان داد که مواردی مانند کارگری، دامداری، زراعت، تولید صنایع دستی و کمک های دولتی و از کارافتادگی از جمله راهبردهای مهم معیشتی در منطقه مورد مطالعه بودند. نتایج آزمون t تک نمونه ای نشان داد که سرمایه های انسانی، فیزیکی، طبیعی و مالی در وضعیت مطلوبی نیستند و فقط سرمایه اجتماعی کمی بیشتر از حد متوسط است. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی منجر به دسته بندی راهبردهای معیشتی و استخراج سه گروه معیشتی شامل «راهبرد معیشت مبتنی بر تولید محصول»، «راهبرد معیشت مبتنی بر خوداشتغالی» و «راهبرد معیشت مبتنی بر دریافت حقوق» شد که ۵۸/۶۵ درصد واریانس کل را تبیین کردند. نتایج رگرسیون خطی به منظور بررسی تاثیر شاخص کیفیت اعتبارات بر هر کدام از سرمایه های معیشتی نشان داد که اعتبارات بر سه نوع سرمایه انسانی، فیزیکی و مالی و همچنین شاخص کل معیشت پایدار، تاثیر مثبت معنی دار دارد و بر دو نوع سرمایه اجتماعی و طبیعی تاثیری نداشته است.

کلیدواژه ها:

معیشت روستایی ، کیفیت دسترسی به اعتبارات ، دارائی های معیشتی ، راهبردهای معیشتی