بررسی تکنیک های هوش مصنوعی در فرصت یابی و آموزش بهینه دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی تکنیک های هوش مصنوعی در فرصت یابی و آموزش بهینه دانش آموزان می باشد. این پژوهش کاربردی بوده و از منظر روش مورد استفاده از نوع تحقیقات توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران حوزه آموزشی در تهران به تعداد ۲۸۳ نفر می باشد. با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه برابر ۱۶۴ نفر بدست آمده که با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده اند. گردآوری داده های پژوهش از طریق پرسشنامه محقق ساخته است که روایی آن توسط اساتید و پایایی ابزار با اندازه گیری آلفای کرونباخ تایید شده است. به منظور شناسایی روابط بین متغیرها از روش مدل یابی معادلات ساختاری در نرم افزار لیزرل استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که تکنیک های هوش مصنوعی شامل یادگیری شخصی، کارایی و بهینه سازی منابع، فراگیری و دسترسی و تصمیم گیری مبتنی بر داده بر فرصت یابی و آموزش بهینه دانش آموزان تاثیر دارد. علاوه بر این، کارایی و بهینه سازی منابع مهم ترین تکنیک های هوش مصنوعی در فرصت یابی و آموزش بهینه دانش آموزان است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، فرصت یابی آموزشی ، آموزش بهینه ، دانش آموزان ، فناوری آموزشی