اثر تغذیه سطوح مختلف زائدات پنبه بر عملکرد، تجزیه پذیری، فراسنجه های تخمیر، پروتئین میکروبی و جمعیت میکروبی شکمبه در بره های پرواری

این پژوهش به منظور بررسی اثر تغذیه سطوح مختلف زائدات پنبه به جای یونجه خشک بر عملکرد، تجزیه پذیری، فراسنجه های تخمیر، پروتئین میکروبی و جمعیت میکروبی شکمبه در بره های نر پرواری انجام شد. در این پژوهش از تعداد ۲۴ راس بره نر نژاد افشاری با میانگین وزن ۷/۰±۳۰ کیلوگرم و میانگین سن چهار ماه در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و شش تکرار به مدت ۹۰ روز استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: ۱) جیره بدون زائدات پنبه (شاهد)، ۲) جیره حاوی ۳۳/۳۳ درصد زائدات پنبه جایگزین یونجه، ۳) جیره‎ حاوی ۶۶/۶۶ درصد زائدات پنبه جایگزین یونجه و ۴) جیره حاوی ۱۰۰ درصد زائدات پنبه جایگزین یونجه بر اساس ماده خشک بودند. نتایج نشان داد که جایگزین کردن ۱۰۰ درصد زائدات پنبه به جای یونجه سبب افزایش معنی دار مصرف خوراک، افزایش وزن روزانه و کاهش ضریب تبدیل خوراک شد (۰۵/۰P<). جایگزینی ۶۶/۶۶ درصد و ۱۰۰ درصد زائدات پنبه به جای یونجه سبب بیشترین غلظت کل اسیدهای چرب فرار، اسید استیک و نیز نسبت استات به پروپیونات شد (۰۵/۰P<). تفاوت معنی داری بین تیمارها در مقادیر دفع مشتقات پورینی ادرار و ساخت پروتئین میکروبی وجود نداشت. استفاده از ۶۶/۶۶ درصد جایگزینی زائدات پنبه به جای یونجه در جیره باعث افزایش معنی دار جمعیت کل باکتری های مایع شکمبه شد (۰۵/۰P<)، ولی بر جمعیت پروتوزوآ تاثیر معنی داری نداشت. فراسنجه های تجزیه پذیری ماده خشک، پروتئین خام و الیاف نامحلول در شوینده خنثی، تفاوت معنی داری بین تیمارهای آزمایشی نداشتند. به­طور کلی، این تحقیق نشان داد که جایگزین کردن زائدات پنبه  تا ۱۰۰ درصد به جای یونجه در جیره سبب بهبود عملکرد رشد و غلظت کل اسیدهای چرب فرار شکمبه بره های پرواری شد و قابل توصیه است.

کلیدواژه ها:

بره پرواری ، پروتئین میکروبی ، تجزیه پذیری ، زائدات پنبه ، جمعیت میکروبی شکمبه