تبیین مدل ساختاری توانمندسازی سازمانی بنگاه های کوچک و متوسط استان اردبیل

پژوهش حاضر با هدف طراحی مدل مناسب توانمندسازی سازمانی بنگاه های کوچک و متوسط استان اردبیل انجام پذیرفته است. جامعه آماری تحقیق را در مرحله دلفی مدیران و صاحبان مشاغل کوچک و متوسط استان و اساتید دانشگاهی تشکیل می دهند که ۴۰ نفر به عنوان تیم خبره انتخاب شد و برای تجزیه و تحلیل داده اولیه از تحلیل روش سه دوره ای دلفی با استفاده از ضریب هماهنگی کندال استفاده شد. همچنین برای تحلیل مدل ساختاری از ضرائب T Value. در محیط نرم افزار لیزرل استفاده شد. در این تحقیق بر اساس استنباط خبرگان از مدل ۴۰ نوع شاخص مشخص گردید. سپس شاخص های با ضریب اهمیت ضعیف و متوسط حذف شد و نهایتا ۳۱ شاخص در تحلیل ماندند. این شاخص ها بر اساس نظر خبرگان در ابعاد: ۱.آموزش (۵ شاخص)؛ ۲. اطلاعات (۸ شاخص)؛ اعتماد (۱۵ شاخص) و پاداش (۳ شاخص) طبقه بندی و تاثیر معنی دار آنها با توانمندسازی سازمانی بنگاه های کوچک و متوسط با استفاده از ضرائب T Value به اثبات رسید. همچنین بر اساس یافته های تحقیق، شاخص "افزایش در سرمایه فیزیکی و سرمایه انسانی (نیروی کار متخصص)" با میانگین ۹۳/۴ در رتبه اول، و شاخص "انعطاف پذیری در بنگاه" با میانگین ۴۱/۲ در رتبه سی و یکم قرار گرفتند.مطابق نتایج این مطالعه و بر اساس شاخص های به دست آمده، نیروی انسانی متخصص و سرمایه گذاری در نیروی انسانی بیشترین تاثیر را در توانمندسازی بنگاه های کوچک و متوسط داشته و پیشنهاد می شود که مدل نهایی توانمندسازی به دست آمده در این مطالعه برای بنگاه های کوچک و متوسط استان اردبیل مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی سازمانی ، مدل ساختاری ، بنگاه کوچک و متوسط ، استان اردبیل ، روش دلفی