بررسی سبک شعری گروس عبدالملکیان و محمدرضا عبدالملکیان

در بررسی های سبک شناختی ویژگی ها و کیفیات سبکی هر شاعر یا نویسنده با سبک شعری شاعر یا نویسندە دیگرمتفاوت است و درواقع آنچه شعر یک شاعر را از سروده های دیگران متمایز می کند ویژگی ها و جنبه های سبکیآن شاعر است. محمدرضا عبدالملکیان از شاعران نواندیش و نوگرای دور ە معاصر و از مطرح ترین شاعران عصرانقلاب است. از ابتدای کار شاعری، به شیوه های شعری نو روی آورد. انسان و احوالات درونی او و عشق به تعالی،مضامین اصلی شعر او را تشکیل می دهند. گروس عبدالملکیان فرزند محمدرضا عبدالملکیان، مسیر زندگی پدرشرا الگوی خود قرار داد. باوجوداینکه گروس عبدالملکیان در مجموعه های خود، از مضامین و موقعیت هایگوناگونی بهره میبرد، اما میتوان لحن و جهانبینی او را برساخته از فراخوانی لحظات تنهایی، خاطره هایسوزناک و همچنین توصیفات غمگین از پدیده های گوناگون دانست. هدف از این پژوهش شناساندن سبک شعریاین دو شاعر و بررسی اشعار آنها از جنبه های مختلف فکری، زبانی و ادبی است. شیوه کار در این پژوهشبراساس روش معمول در تحقیقات ادبی به شیوه کتابخانه ای و براساس مطالعه دقیق اشعار شاعر و استفاده از چندینسایت ادبی است

کلیدواژه ها:

شعر نو ، گروس عبدالملکیان ، محمدرضا عبدالملکیان ، سبک و سبک فکری