کارآمدی هوش مصنوعی در سلامت تحت لوای قواعد بین الملل از منظر کاربردها و حدود حقوقی

حق بر سلامت عمومی، جزئی از حقوق بنیادین شهروندان در هر جامعهسیاسی است. هر شهروندی به مثابه عضوی از جامعه صرف نظر از ملاحظات نژادی،دینی، سیاسی و فرهنگی صرفا به واسطه وجود رابطه شهروندی، دارای حق و استحقاقلازم جهت بهره مندی از این حق می باشد. از این رو است که توجه لازم و بایسته به حقبر سلامت عمومی شهروندان از سوی دولت ها فارغ از ساختار نظام سیاسی آنها امریضروری به نظر می رسد. به همین منظور دولت ها با درنظر گرفتن این امر مهم،تکنولوژی های نوظهور، از جمله هوش مصنوعی را به طور چشمگیری در حوزه هایمختلف زندگی انسانی وارد نموده اند تا بتوانند از چنین پتانسیلی در جهت الگوهایدقیق علمی برای سلامتی انسان بهره گیرند. یکی از حوزه هایی که هوش مصنوعی تاثیرقابل توجهی دارد، حوزه پزشکی و سلامت و مدیا طب تجهیز است. از تشخیصبیماری ها تا پیش بینی نتایج درمانی، هوش مصنوعی در این حوزه انقلابی را رقم زدهاست. این تکنولوژی نوآورانه امکاناتی را به دسترس پزشکان و حوزه سلامت می آورد کهتاثیرات عمده ای را در تشخیص، درمان و مدیریت بیماری ها دارد. به همین منظور بادرنظرداشت حائز اهمیت بودن این مسئله، جستار کنونی مقوله کارآمدی هوشمصنوعی در سلامت تحت لوای قواعد بین الملل از منظر کاربردها و حدود حقوقی را درقالب مطالعات کتابخانه ای و به شیوه تحلیلی توصیفی در بوته نقد و بررسی قرار داده است. یافته های حاصل از پژوهش بیانگر آن است که هوش مصنوعی می بایست در خدمت سلامت جامعه در قالب یک دستیار و ابزار نوین و کارآمد باشد تا بتوان ذیل اینمسئله، اعتلای حق بر سلامت افراد را تامین نمود.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، بهداشت و سلامت عمومی ، حقوق بین الملل ، حق بر سلامت ، پزشکی نوین