بهبود یادگیری مفهوم اعداد و شمارش در دانش آموز پایه اول ابتدایی دارای بیش فعالی با تاخیر رشد کلامی

پژوهش حاضر به منظور بهبود یادگیری مفهوم اعداد و شمارش در دانش آموز بیش فعال با تاخیر رشد کلامی پایه اول ابتدایی دبستان شهید رجبی شهر مشهد در سال تحصیلی ۱۴۰۲_۱۴۰۱ صورت گرفته است. روش پژوهش حاضر اقدام پژوهیست که از نظر هدف یک تحقیق کاربردی است. در این اقدام پژوهی از روش های پژوهش کمی و کیفی به صورت ترکیبی استفاده شده است. روش نمونه گیری موردی بوده است( دانش آموز بیش فعال با تاخیر رشد کلامی). ابزارهای جمع آوری اطلاعات، چک لیست مشاهده، مصاحبه و آزمون محقق ساخته می باشد. تجزیه و تحلیل اطلاعات از طریق تحلیل محتوای روایت های حاصل از مشاهده و متون حاصل از مصاحبه انجام شد. همچنین تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از آزمون محقق ساخته از طریق آمار توصیفی (فراوانی و میانگین) و آمار استنباطی(خیدو) انجام شد. روایی محتوایی چک لیست مشاهده، سوالات مصاحبه و سوالات پرسشنامه توسط متخصصان پژوهشی احراز شد. طبق یافته های به دست آمده نتیجه گرفته شد که اجرای راهکارهای به کار رفته موثر بوده است. مقایسه فراوانی های مشاهده شده قبل از اجرای راهکارهای انتخابی و بعد از اجرای راهکارها، در مولفه های شمارش چوب خط، دسته بندی چوب خط ها، شمارش شکل، شمارش پشت سر هم اعداد، درست کردن دسته های ده تایی، شکل کشیدن برای یک عدد، تفاوت معناداری را نشان می دهند (P<۰,۰۵).

کلیدواژه ها:

یادگیری مفهوم اعداد و شمارش ، بیش فعال ، تاخیر رشد کلامی ، پایه اول ابتدایی