بازنگری هنر سوزن دوزی بلوچی زنان بلوچستان و بازآفرینی آن در لباس های ترندشده امروزی

یکی از راه های شناسایی ویژگی های فرهنگی هر قومی مطالعه پوشاک آنهاست. پوشاک سنتی قوم بلوچبه دلیل کاربرد فراوانش ارزشمندترین سرمایه فرهنگی آنها محسوب می شود. مهمترین مشخصه پوشاکبلوچ، سوزندوزی آن است که بر لباس های زنانه دوخته می شود. کاربرد فراوان سوزندوزی بلوچ بر پوشاکمی تواند به عنوان مهم ترین نشانه هویتی و فرهنگی قوم بلوچ تعیین شود که بسیار مه جور مانده است. بهجهت رونق و بهبود روند تولید و شناساندن هنرهای بومی و قومی به مردم کشور و حتی جهانیان، باید درراستای احیای دوباره این رودوزی های سنتی ایرانی که بخشی از صنایع نساجی این مرز و بوم به شمارمی آید، کاری را به انجام رساند. سوزندوزی های سنتی ایران یکی از روش های دیرینه تزئین جامه وبسیاری از منسوجات است که به نوعی در زندگی بشر کاربرد داشته است. این هنر یکی از ظریف ترینهنرهای دستی ایران است که طی آن تمام یا قسمت اعظم پارچه از کوک و بخیه های رنگین پوشیدهشده است. تنوع، زیبایی و اصالت این نقوش و پیوستگی آنها با طبیعت و محیط پیرامون زنان بلوچ،تاثیرپذیری این نگاره ها را در نگاه بیننده صد چندان می کند . در این صنعت که ذو ق و خل قیت زنانسوزندوز به صورت طرح های سنتی محلی است و نقوش مورد استفاده در آن غالبا از میان عناصر طبیعیمحیط برگرفته می شود. نقوش در عین سادگ ی از تنوع گسترده ای برخوردارند که نشان از خلقیت و نبوغبکار رفته در این هنر دارد. هنرمند سوزندوز بلوچ با بیان افکار و داشته های ذهنی اش در قالب نقش وفرم های هندسی موفق به خلق جلوه های بصری شده است که از جنبه زیبایی شناسی بسیار قابل تاملاست و می تواند در طراحی لباسهای مدرن امروزی دوباره مورد استفاده قرار گیرد. پژوهش حاضر سعیدارد با نگاهی دقیق تر، ویژگی های ساختاری و تزئینی آثار سوزندوزی بلوچ و نقوش اصیل و سنتی به کاررفته در این آثار را مورد بررسی قرار دهد و از آن طرحها و نقوش فراتر از مرزهای بلوچستان در طراحیلباسهای ترند شده امروزی جهت رونق و اشاعه دوباره آنها استفاده کند

کلیدواژه ها:

سوزندوزی بلوچی ، زنان بلوچستان ، بلوچی دوزی ، لباس های ترند شده امروزی