بررسی رابطه تست پنج عاملی نئو با احساس ناکامی و گرایش به مواد مخدر در دانشجویان دانشگاه آزاد واحد خمینی شهر سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه تست پنج عاملی نئو با احساس ناکامی و گرایش به مواد مخدر در دانشجویان دانشگاه آزاد خمینی شهر انجام شدهاست. روش پژوهش توصیفی – همبستگی بوده و جامعه آماری آن کلیه دانشجویان دانشگاه آزادخمینی شهر در نیمسال دوم سال تحصیلی ۰۳ - ۱۴۰۲ بودند. ۱۲۰ نفر از دانشجویان به عنوان نمونه و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با پرسشنامه گرایش به اعتیاد مک اندرو (۱۹۶۵)، پرسشنامه احساس ناکامی گیلبرت و آلن (۱۹۹۸) و تست پنج عاملی نئو، گردآوری و با نرم افزار SPSS۲۶ تحلیل شد. نتایج نشان داد بین روان رنجو ری و گرایش به مواد مخدر همبستگی مثبت و معنادار با مقدار(۳۹ / ۰)؛ بین برون گرایی و گرایش به مصرف مواد مخدر همبستگی منفی و معنادار با مقدار (۳۵ / ۰ -)؛ بین با وجدان بودن و گرایش به مصرف مخدر همبستگی نیز مثبت و معنادار با مقدار (۳۷ / ۰ -) وجود دارد. بین روان رنجو ری و احساس ناکامی همبستگی مثبت و معنادار با مقدار (۴۱ / ۰)؛ بین برون گرایی و احساس ناکامی همبستگی منفی و معنادار با مقدار (۳۷ / ۰ -)؛ بین انعطاف پذیری و احساس ناکامی همبستگی منفی و معنادار با مقدار (۱۳ / ۰ -) و بین با وجدان بودن و احساس ناکام ی همبستگی منفی و معنادار با مقدار(۳۴ / ۰ -) بدست آمد. لازم به ذکر است بین انعطاف پذیری با گرایش به مصرف مواد مخدر و بین توافق پذیری با گرایش به مصرف مواد مخدر/ احساس ناکامی رابطه معنادار بدست نیامد.

کلیدواژه ها:

گرایش به مصرف مواد مخدر ، احساس ناکامی ، تست پنج عاملی نئو