بررسی رابطه تاب آوری و امید به زندگی با کیفیت زندگی جوانان شهر اصفهان

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین تاب آوری و امید به زندگی با کیفیت زندگی در جوانان شهر اصفهان و توان پیش بینی این مفاهیم در کیفیت زندگی آنها انجام شد. جامعه آماری پژوهش، جوانان شهر اصفهان بود که تعداد ۱۱۵ نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (WHOQOL-BREF)، پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر و پرسشنامه تاب آوری کانر-دیویدسون (CD-RISC) بود. پژوهش از نوع همبستگی بوده و داده ها به روش رگرسیون همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج بررسی ها نیز نشان داد که تاب آوری و امید به زندگی میتوانند ۹ / ۵۷ درصد از کیفیت زندگی جوانان شهر اصفهان را تبیین کنند. با توجه به اینکه متغیرهای تاب آوری و امید به زندگی، پیش بینی کننده های معناداری برای کیفیت زندگی هستند، بنابراین میتوان با برنامه ریزی و اختصاص بودجه به چنین ظرفی تهایی کیفیت زندگی جوانان را ارتقا بخشید.

کلیدواژه ها:

امید به زندگی ، تاب آوری ، جوانان ، کیفیت زندگی