بررسی رابطه میان فرا اعتمادی مدیر عامل و سایر ویژگی های آن با مسئولیتپذیری اجتماعی

زمینه و اهداف: مسئولیت پذیری اجتماعی بالا در یک سازمان نشانگر این است که تا چه حد یک سازمان توانسته است درحین اجرای الگوی سازمانی خود به خوبی نیازهای ذینفعان را نیز جهت یابی کرده و پاسخگو باشد. در این پژوهش به بررسی رابطهمیان فرا اعتمادی مدیرعامل و سایر ویژگی های آن با مسئولیت اجتماعی شرکت پرداخته شده است.روش شناسی: یک پژوهش کاربردی و پس رویدادی است. قلمرو مکانی تحقیق، شرکت های پذیرفته شده دربورس اوراقبهادار تهران و قلمرو زمانی آن از سال ۱۳۹۵ الی ۱۳۹۹ و جهت آزمون فرضیه از الگوی رگرسیون حداقل مربعات و از نرم افزارهای ایویوز واستاتا برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است.یافته ها: نتایج نشان می دهد که یک رابطه معکوس میان فرا اعتمادی مدیریت و مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت وجوددارد. همچنین، از میان ویژگی های مدیر عامل، سن مدیریت یک رابطه مستقیم و معنی دار با مسئولیت پذیری اجتماعی دارد. بهعلاوه، متغیرهای اندازه شرکت و اهرم مالی شرکت نیز با مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت رابطه مستقیم و معنی دار دارند.نتیجه گیری: مدیرانی که فرا اعتمادی بیش از واقع ندارند به میزان بهتری می توانند مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت راافزایش دهند چون می دانند که اطلاعات و دانش مدیریتی آن ها برای انجام تصمیمات کافی نیست و به منظور انجام بهتر وظایف وفعالیت ها بایستی به جستجوی اطلاعات بیشتری پرداخته تا تصمیمات مناسب تری اتخاذ گردد. همچنین، می توان گفت که باافزایش سن مدیران، میزان محافظه کاری آن ها افزایش یافته و به میزان بیشتری در مقابل جامعه مسئولیت پذیر می شوند.

کلیدواژه ها:

فرا اعتمادی ، مسئولیت اجتماعی ، ویژگی های مدیر عامل