بررسی نقش هوش مصنوعی در ارتقای کارایی، قابلیت اطمینان و امنیت شبکه هایG۵ و ۶G

ظهور ۵G و پیشرفت به سوی شبکه های G۶ نشان دهنده جهشی متحول کننده در ارتباطات سیار است و با معرفی سرعت داده بالاتر، تاخیر کاهش یافته و اتصال پذیری افزایش یافته همراه است. این مقاله نقش محوری هوش مصنوعی (AI) را در افزایش کارایی، قابلیت اطمینان و امنیت این شبکه های پیشرفته بررسی می کند. از طریق مطالعات تجربی جامع و شبیه سازی ها، پیاده سازی و تاثیر فناوری های هوش مصنوعی در زیرساخت شبکه را ارزیابی می کنیم. یافته های ما پیشرفت های قابل توجهی را در معیارهای عملکرد مختلف نشان می دهد، از جمله تخصیص بهینه منابع، مدیریت خطای پیشرفته، و قابلیت های برتر شناسایی و کاهش تهدید. رویکردهای مبتنی بر هوش مصنوعی کاهش قابل توجهی در مصرف انرژی و بهبود راندمان عملیاتی را نشان داده اند که برای رشد پایدار شبکه حیاتی است. ادغام هوش مصنوعی نه تنها از کاربردهای پیشرفته ای که نیازمند اتصال پذیری قوی هستند پشتیبانی می کند، بلکه خواسته های رو به افزایش پیچیدگی و امنیت شبکه های مدرن را نیز برآورده می کند. علیرغم این پیشرفت ها، ادغام هوش مصنوعی چالش هایی از جمله پیچیدگی های پیاده سازی، نگرانی های مربوط به حریم خصوصی داده ها، و وابستگی به داده های باکیفیت، را ایجاد می کند. تحقیقات آینده باید بر غلبه بر این چالش ها، بهبود کاربردهای هوش مصنوعی، و تضمین ادغام مقیاس پذیر و مبتنی بر اصول اخلاقی هوش مصنوعی در شبکه های تلفن همراه تمرکز کند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، شبکه های ۵G ، فناوری G۶ ، کارایی شبکه ، قابلیت اطمینان شبکه ، امنیت شبکه ، ادغام هوش مصنوعی ، ارتباطات سیار