مقایسه برخی صفات مورفوفیتوشیمیایی دو گونه کاکوتی کشت شده و خودرو در استان های خراسان رضوی، شمالی و جنوبی
محل انتشار: فصلنامه به زراعی کشاورزی، دوره: 26، شماره: 2
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 22
فایل این مقاله در 25 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCI-26-2_009
تاریخ نمایه سازی: 4 تیر 1403
چکیده مقاله:
هدف: مقایسه صفات مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی کاکوتی یکساله و چندساله خودرو و کشت شده در استان های خراسان رضوی، شمالی و جنوبی.روش پژوهش: در این مطالعه کاکوتی یکساله (Ziziohora tinuior) و چندساله (Ziziphora clinopodioides) هرکدام در شش منطقه در استان های خراسانرضوی، شمالی و جنوبی در سال ۱۴۰۰ موردمطالعه قرار گرفت. از هر منطقه نمونههای گیاهی جمعآوری شده و به صورت گلدانی کشت شدند. طرح آزمایش به صورت ترتیبی در چهار تکرار بود. در مرحله گلدهی نمونه گیری انجام و صفات فیتوشیمیایی و مورفولوژیکی اندازهگیری شدند. علاوه بر این با مراجعه مجدد به مکانهای جمعآوری بوتهها، تمامی صفات مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی برای بوتههای خودرو اندازهگیری شد.یافته ها: نتایج نشان داد که بیش ترین درصد اسانس موجود در کاکوتی یکساله و چندساله به ترتیب متعلق به قاین (۷۵/۰ درصد) و قوچان (۲۹/۲ درصد) بود. هم چنین درصد پولگون موجود در اسانس گیاه کاکوتی یکساله در بردسکن بیش تر از سایر شهرستان های موردمطالعه بود (۵۸/۷۷ درصد). بیش ترین درصد آلفاپینن و سابینن اسانس کاکوتی یکساله به ترتیب میزان ۴۲/۰ درصد و ۳۱/۱ درصد متعلق به بجنورد بود، در حالی که درصد آلفاپینن و سابینن کاکوتی چندساله در قوچان (۸۹/۰ درصد) و بجنورد (۲۳/۱ درصد) بیش تر از سایر شهرستان ها بود.نتیجه گیری: میزان فنل، فلاونوئید و فعالیت آنتیاکسیدان در کاکوتی یکساله در شرایط طبیعی و در شهرستان سرایان بیش تر از سایر تیمارها بود. کاکوتی یکساله و چندساله متعلق به بجنورد دارای عملکرد تر و خشک بیش تری نسبت به سایر اکوتیپها بودند در حالی که کاکوتی متعلق به منطقه سرایان از نظر خصوصیات فیتوشیمیایی نسبت به سایر نمونهها برتری داشتند.
نویسندگان
زینب علی پور
گروه باغبانی، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، گرگان، ایران.
خدایار همتی
گروه باغبانی، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، گرگان، ایران.
خلیل زینلی نژاد
گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، گرگان، ایران.
محمد خیرخواه
گروه تولید ژنتیک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بجنورد، بجنورد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :