ارزیابی مقاومت شیارشدگی قیر حاوی خاکستر پسماند زغال سنگ با استفاده از آزمایش رئومتر برشی دینامیکی

روسازی ها سرمایه ملی کشورها محسوب می شوند که سالیانه بخش عمده ای از بودجه عمرانی سازمان های ذی ربط صرف طراحی، ساخت، تعمیر و نگهداری آن ها می شود. شیارشدگی ازجمله خرابی های سازه ای به شمار می آید که به صورت شیار فرورفته در مسیر چرخ وسایل نقلیه دیده می شود. توسعه شیارافتادگی باعث ایجاد ترک، به ویژه ترک پوست سوسماری می شود و نهایتا به گسیختگی کلی روسازی منجر می شود. قیر مصرفی در مخلوط های آسفالتی، بایستی دارای سختی کافی جهت مقابله با پدیده شیارشدگی و از سوی دیگر انعطاف پذیری لازم جهت اجتناب از ترک های حرارتی در دماهای پایین باشد. با توجه به اینکه قیرهای معمولی قابلیت تامین چنین خاصیتی را ندارند، استفاده از اصلاح کننده هایی جهت بهبود خواص عملکردی قیرها، الزامی است. از جمله موادی که میتوان از آن به عنوان فیلر در قیر مورد استفاده و آزمایش قرارداد، خاکستر پسماند زغال سنگ (CWP) است که در حجم های زیادی در اطراف معادن زغال سنگ و... مشاهده می شود. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی مقاومت شیارشدگی قیر حاوی خاکستر پسماند زغال سنگ با استفاده از دستگاه رئومتر برشی دینامیکی (DSR) است. در پژوهش حاضر، از قیر ۷۰-۶۰ به صورت خالص و همچنین قیر حاوی خاکستر پسماند زغال سنگ به میزان ۳ و ۶ درصد، استفاده شده است و مقاومت مخلوط در برابر خرابی شیارشدگی با استفاده از دستگاه رئومتر برشی دینامیکی در دماهای (۵۲، ۵۸، ۶۴ و ۷۰ درجه سانتیگراد) و در فرکانس های ۲۳/۲ تا ۱۰۰ هرتز مورد بررسی و آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از خاکستر پسماند زغال سنگ به میزان ۳ و ۶ درصد، سبب افزایش قابل توجه مقاومت قیر در برابر خرابی شیارشدگی در دماهای بالا نسبت به قیر خالص می شود. بدین ترتیب، با استفاده بهینه از این ماده در مخلوط آسفالتی، علاوه بر کاهش عمق شیارشدگی، از انباشته شدن این مواد ضایعاتی در محیط زیست جلوگیری می گردد.

کلیدواژه ها:

خخاکستر پسماند زغال سنگ ، رئومتر برشی دینامیکی ، شیارشدگی ، قیر