مدلسازی غیرهمگن مخلوط آسفالتی با بکارگیری الگوریتم تولید و توزیع تصادفی سنگدانه ها
محل انتشار: پژوهشنامه حمل و نقل، دوره: 21، شماره: 2
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 59
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_TRJ-21-2_017
تاریخ نمایه سازی: 4 تیر 1403
چکیده مقاله:
در این تحقیق، رفتار رشد ترک در قطعات غیرهمگن آسفالتی (متشکل از سنگدانه، ماستیک و فضای خالی) به صورت عددی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور ابتدا نمونه های آسفالتی با استفاده از الگوریتم تولید و توزیع سنگدانه ها به صورت عددی ساخته شدند. سپس، با استفاده از شبیه سازی المان محدود نمونه های آسفالتی، تاثیر طول ترک، مدول الاستیسیته و نسبت پواسون ماستیک، مدول الاستیسته و نسبت پواسون سنگدانه ها، توزیع سنگدانه ها و موقعیت قرارگیری نوک ترک بر ضرایب شدت تنش (که نشان دهنده میدان شدت تنش نوک ترک می باشند) تعیین گردید. نتایج نشان می دهند، ضرایب شدت تنش بدست آمده از مدلسازی غیرهمگن، می توانند بیش از ۵۰ درصد با ضرایب شدت تنش بدست آمده از مدلسازی همگن متقاوت باشند. در میان عوامل بررسی شده، موقعیت نوک ترک، مدول الاستیسته ماستیک و سنگدانه ها بیشترین تاثیر بر ضرایب شدت تنش را دارند.در حالیکه، نسبت پواسون ماستیک و سنگدانه ها تاثیر چندانی بر ضرایب شدت تنش ندارند. از طرفی، هنگامیکه نوک ترک درون ماستیک قرار داشته باشد، ضرایب شدت تنش مود I در مدلسازی همگن، بیشتر از مقادیر متناظر ضرایب شدت تنش در مدلسازی غیرهمگن می باشند. درحالیکه اگر نوک ترک درون سنگدانه ها قرار داشته باشد، ضرایب شدت تنش در مدلسازی غیرهمگن بیشتر از ضرایب شدت تنش مدلسازی همگن می باشند. علاوه بر این مسیر رشد ترک با استفاده از معیار حداکثر تنش مماسی تعیین گردید. نتایج نشان می دهند، سنگدانه ها می توانند مسیر رشد ترک را به صورت محلی تغییر دهند، اما مسیر کلی رشد ترک در نمونه های همگن و غیرهمگن مشابه می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مجید جبالبارزی
استادیار، گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی ومهندسی ، دانشگاه جیرفت ، جیرفت، ایران
احسان سبحانی فرد
دانشجوی دکتری، گروه راه و ترابری، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
حسن زیاری
استاد، گروه راه و ترابری، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :