کاربرد جاذب های گرافنی و زئولیتی در شوری زدایی آب

کاهش روزافزون منابع آب شیرین، موجب اهمیت بیشتر شوری زدایی آب دریا و آب های شور شده است. مصرف انرژی فراوان و هزینه های عملیاتی زیاد، یک مشکل بزرگ برای فناوری شوری زدایی آب است. ازاین رو شوری زدایی با هزینه کمتر از اهمیت به سزایی برخوردار است. هدف این پژوهش، شوری زدایی آب دریای خزر و آب چاه منطقه دارک اصفهان است. برای حذف یون های شوری از دو جاذب گرافن اکساید و زئولیت استفاده شد که در ابتدا مقداری گرافن اکساید طبق روش هومر ساخته شد. سپس توسط طیف سنجی مادون قرمز با تبدیل فوریه و با استفاده از میکروسکوپ الکترونی خصوصیات گرافن اکساید شناخته شد. پس از آن توانایی جاذب ها برای حذف کاتیون ها و آنیون های عامل شوری مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور ستون بستر ثابت تشکیل شده، از یک بسته ۳۰ میلی گرمی گرافن اکساید و ۱۳ گرم زئولیت برای حذف آنیون ها و کاتیون های ۵۰ میلی لیتر آب شور استفاده شد و برای جذب آنیون بیشتر زئولیت با سورفکتانت عامل دار شد. نتایج نشان داد، برای آب دریای خزر مقدار ۳۰ میلی گرم گرافن اکساید با ۱۳ گرم زئولیت باعث کاهش شوری به میزان ۲۳/۸۴ درصد و برای آب چاه منطقه دارک مقدار ۱۳ گرم زئولیت اصلاح شده با سورفکتانت باعث کاهش شوری به میزان ۲۳/۴۳ درصد شده اند. نتایج نشان داد، آنیون و کاتیون های پتاسیم، کلسیم، منیزیم، کلر و سدیم به ترتیب بیشترین جذب را توسط جاذب داشته اند.

کلیدواژه ها:

Graphene oxide ، Desalination ، Fixed-bed column ، گرافن اکساید ، شوری زدایی ، ستون بستر ثابت