بررسی نقش میانجی سرمایه اجتماعی در رابطه بین خستگی عاطفی با ترومای سازمانی بر اساس معادلات ساختاری در بین معلمان متوسطه شهر اهواز

این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی سرمایه اجتماعی در رابطه بین خستگی عاطفی با ترومای سازمانی بر اساس معادلات ساختاری در بین معلمان متوسطه شهر اهواز انجام شد. این تحقیق از نظر رویکرد توصیفی از نوع همبستگی و روش معادلات ساختاری است . جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معلمان متوسطه شهر اهواز می باشد که از میان آنها ۳۵۱ نفر با کمک جدول کرجسی و مورگان و با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. در این پژوهش آمار توصیفی شامل میانگین ، انحراف معیار کمترین و بیشترین نمره و با استفاده از آمار استنباطی که شامل ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری جهت آزمون فرضیه ها استفاده قرار گرفت . نتایج نشان می دهد که تمامی اثرات مستقیم و غیرمستقیم مدل پیشنهادی مورد تایید می باشد. شاخص های برازش مدل نیز نشان داد که مدل از برازش مناسبی برخوردار بود. با توجه به اینکه صفر بیرون از فاصله اطمینان قرار می گیرد، رابطه غیرمستقیم خستگی عاطفی با ترومای سازمانی از طریق سرمایه اجتماعی معنی دار بوده و فرضیه اصلی الگوی پیشنهادی تایید می شود. در نتیجه پیشنهاد می شود که آموزش و پرورش و سیاست های آموزشی در ابتدا باید سرمایه اجتماعی معلمان را اتقاء دهند. افزایش این سرمایه در بین معلمان و همچنین در مدارس در ابتدا باعث می شود که خستگی عاطفی ناشی از کار در بین آنها کمتر شود، وقتی چنین قضایی در مدارس حاکم شود، ترومای سازمانی نیز کاهش پیدا می کند.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، خستگی عاطفی ، ترومای سازمانی ، معادلات ساختاری