بررسی و تدوین مولفه های پایداری در طراحی خانه معاصر در شهرک ارغوان طرقبه با الهام از معماری بومی (نمونه موردی : خانه اخوان سیگاری یزد)

هزاران سال پیش آب و هوا با شرایط محیطی کاملا متعادل بوده و شرایط زندگی برای بشر مناسب تر بوده است ، اما امروزه ساختمان ها بیش از نیمی از مصرف انرژی در سراسر جهان را بر عهده دارند، که به طور قابل توجهی با انتشار گازهای گلخانه ای که ایجاد می کنند، به تغییرات اقلیمی و آب و هوایی دامن می زنند .انسان همواره با طبیعت در ارتباط است و با دست کاری در طبیعت سعی داشته است که بگونه ای بهینه طبیعت را در خدمت خود درآورد. در خانه های تاریخی ایران خانه از طبیعت جدا نیست و حضور نمایندگانی از طبیعت در درون سازمان فضایی خانه الزامی است . سه عامل طبیعت ، انسان و فضای انسان ساخت ، خود دارای عوامل تشکیل دهنده ای هستند که در کنار هم منجر به ساخت خانه های سنتی می باشد. خانه های سنتی یزد یکی از بارزترین نمونه های هماهنگی انسان با طبیعت است . از آنجا که شهر ها و بناها با اصول معماری بومی و سنتی ساخته شده بودند ، تفاوتی اساسی با بناهای امروزی داشتند از آنجا که معماری بومی ساز در طی هزاران سال در همه جوامع در سرتاسر عالم وجود داشته و شکل گرفته ، با وجود شکل های بسیار گوناگون ، وجه مشترکی با هم داشته اند و این وجه مشترک هویت است . قابلیت تنظیم رابطه مذکور در چارچوب یک محیط ساخته شده به انعطاف پذیری به عنوان یکی از کیفیات فضا بستگیدارد. این کیفیت )انعطاف پذیری( به عنوان یکی از سنن معماری ایرانی - اسلامی در غالب فضاهای موجود در معماری ایرانی دوره اسلامیقابل شناسایی است، در این پژوهش هدف بررسی و عملکرد فضاهای مسکونی خانه های بومی ایرانی است و برای دستیابی به آن ، خانه )اخوانسیگاری یزد( را به عنوان نمونه مودی در نظر گرفته شده است

کلیدواژه ها:

مولفه های پایداری ، خانه معاصر ، معماری بومی