ساختمان های بلند مرتبه با رویکرد بهینه سازی مصرف انرژی و آسایش دیداری با استفاده از سایبان های متحرک

بیان مسئله یکی از راهکارهای موثر در معماری گذشته ایران، بهرهگیری از سایه بانهای متحرک به عنوان یکی از سامانه های غیرفعال ساختمانی بوده است که کاربرد گسترده ای داشته و میتوان در معماری امروز از آن به منظور بهبود عملکرد حرارتی فضاهای نیمه باز بهره گرفت. نماها مرز داخل و خارج ساختمانها هستند، بنابراین از اهمیت فوق العاده ای در جهت ارتقای کیفیت زندگی و کاهش مصرف انرژی برخوردار هستند. امروزه تلاش زیادی به منظور کاهش مصرف انرژی در ساختمان ها صورت می گیرد که یکی از روش های کاربردی، استفاده از معماری حرکتی است که میتوان با استفاده از آن آسایش افراد داخل بنا را بهبود بخشید. روش تحقیق این پژوهش با روش شبیه سازی و تحلیل و توصیف داده ها انجام شده است . روش های گردآوری اطلاعات عبارتند از منابع معتبر کتابخانهای و اینترنتی و استفاده از شبیه سازی ساختمان مورد نظر و اعمال حالات مختلف سایبان ها و اندازه گیری میزان مصرف انرژی و شاخص های آسایش دیداری است. پرسش و میزان کاهش مصرف انرژی در ساختمان هایی با سایبان های متحرک به چه صورت می باشد؟ نتیجه گیری: بررسی داده های پژوهش و مقایسه نمونه متحرک با نمونه های بدون سایبان مقدار % ۳۰ کاهش در مصرف انرژی و % ۵۰ تامین نور داخلی را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

سایبان متحرک ، انرژی ، ساختمان بلند مرتبه ، معماری