توان اثباتی اسناد اصلاحات ارضی در حقوق ایران

قسمت های زیادی از اراضی کشور مشمول مقررات اصلاحات ارضی گردیده و برای قسمت عمده آنها سند اصلاحات ارضی صادر شده است که نشان دهنده انتقال اراضی از مالکین به زارعین می باشد. در این زمینه پژوهشی که توان اثباتی اسناد اصلاحات ارضی را مورد بررسی قرار دهد انجام نگرفته و پیشینه ای در این زمینه وجود ندارد که این مساله اهمیت این پژوهش را دوچندان کرده است .در این راستا تحقیق حاضر بر پایه این سوال بنا شده است که توان اثباتی اسناد اصلاحات ارضی در حقوق ایران چگونه است ؟اعتبار اسناد اصلاحات ارضی با وجود اختلاف نظر در مورد آن تبدیل به مساله شده است که در این پژوهش کوشش شده است رویکرد دوگانه ای که در مورد اعتبار اسناد اصلاحات ارضی وجود دارد مورد بررسی قرار گیرد و نقاط ضعف و قوت آنها تحلیل شود .روشن شدن ماهیت این اسناد و نحوه برخورد محاکم با اسناد و جلوگیری از تضییع حقوق اشخاص که حقوقشان مرتبط با اسناد اصلاحات ارضی است هدف این پژوهش می باشد و نتیجه پژوهش که با روش تحقیق توصیفی و کتابخانه ای به رشته تحریر در آمده است این است که هرچند تطبیق اسناد با قطعات با مشکل مواجه است ولی از آنجا که این قطعات بین اهالی افراز گردیده با کمک سایر ادله ازجمله شهادت شهود ،کارشناسی از طریق بررسی عکس های هوایی و تصاویر ماهواره ای و تحقیق و معاینه محل می توان حدود قطعات را مشخص نمود ولی به هرحال این اسناد به تنهایی نمی تواند دلالت بر قطعه مفروز داشته باشد و باید به کمک سایر ادله به این نتیجه دست یافت .

کلیدواژه ها:

اصلاحات ارضی ، سند ، توان اثباتی ، اعتبار اسناد