اثر بخشی برنامه فرزند پروری مثبت بر ابعاد والدگری در مادران دانش آموزان دختر متوسطه دوم

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه فرزندپروری مثبت بر ابعاد والدگری موثر در مادران دارای نوجوان دختر انجام شده است. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون همراه با گروه گواه و با استفاده از جایگزینی تصادفی آزمودنی ها در گروه های آزمایشی و گواه است. جامعه آماری، شامل مادران دارای دانش آموزان سیزده تا هجده سال در شهر اصفهان، سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود. ۴۰ آزمودنی با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه والدگری موثر آلاباما(۱۹۹۱) بود. تحلیل داده ها با روش تحلیل کواریانس انجام شد. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که نمرات گروه آزمایش با گروه گواه تفاوت دارد. بنابراین برنامه فرزند پروری مثبت توانسته است نمرات ابعاد والدگری مثبت را افزایش دهد. به عبارت دیگر آموزش برنامه فرزندپروری مثبت بر والدگری موثر تاثیر معنادار داشت.

کلیدواژه ها:

برنامه فرزند پروری مثبت ، ابعاد والدگری ، مادران ، دانش آموزان دختر ، متوسطه دوم