ارزیابی موفقیت طرح ترافیک اصفهان به عنوان یکی از سیاست های مدیریت تقاضای سفر برای دستیابی به توسعه پایدار شهری

افز ایش جمعیت شهرها که رشد چشم گیر حمل و نقل شهری را همراه داشته سبب بروز مسائل و چالش های فراوان در کلانشهرها شده است. در راستای حل این مسائل رویکرد مدیریت تقاضای سفر ارائه شد. این روی کرد به دنبال کاهش اثرات منف ی استفاده از خودرو مانند ازدحام ترافیک، کاهش ایمنی، افز ایش آلودگی های زیست محیطی، کاهش زیست پذیری و کیفیت شهرها بوده است. اتخاذ سیاست های این رو یکرد به تحقق اهداف توسعه پایدار شهری کمک شایانی می کند. اما در صورتی که اصول اجرایی در عمل به این رویکرد رعایت نشوند نه تنها نتایج مناسب کسب نشده بلکه مشکلات جدیدی نیز ایجاد می شود.کلانشهر اصفهان نیز از این قاعده مستثنی نبوده و این در حالی است که بیش از یک دهه از اجرای طرح ترافیکی در شهر اصفهان که یکی از سیاست های رویکرد مدیرت تقاضای سفر است، می گذرد. هدف این پژوهش پاسخ دادن به این سوال است که اجرای طرح ترافیک اصفهان چه میزان در دستیابی به اهداف توسعه پایدار شهری موفق بوده است؟ بنابر این پس از شناسایی مولفه ها و سنجه ها وضعیت طرح ترافیک شهر اصفهان مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور با بهره گیری از روش AHP میزان اهمیت سنجه ها مشخص شد و با استفاده تحلیل های مکانی GIS به ارزیابی و تحلیل پرداخته شده است. بر ای گردآوری داده ها از روش مطالعه کتابخانه ای، مشاهده میدانی و توزیع پرسشنامه انجام و از آزمون T تک نمونه ای برای سنجش آماری استفاده شد. در انتها نتایج نشان داد که طرح ترافیک شهر اصفهان به موفقیت کافی برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار شهری نرسیده است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، مدیریت تقاضا ی سفر ، طرح ترافیک اصفهان ، حمل و نقل پایدار ، اصفهان