روش به سازی خاک، تخمین پارامترها و انتخاب نوع فومدر پروژه خط ۳ قطار شهری مشهد

تونل سازی در زمین های سست و ریزشی با استفاده از اعمال فشار به جبهه کار انجام می شود. مصالح حفاری شده درون محفظه چمبر باید توان انتقال یکنواخت فشار زمین از چمبر به سینه کار، نفوذپذیری کم، امکان پیوستگی و قابلیت کنترل خروج از درون محفظه اسکرو را داشته باشد. مصالح و خاک های دست نخورده زمین بندرت این ویژگی ها را دارد؛ بنابراین ویژگی های خاک های حفاری شده باید به وسیله عوامل به سازی اصلاح شود. یکی از موثرترین عوامل به سازی خاک در حفاری مکانیزه، آب و فوم می باشد. در این پژوهش به بررسی به سازی خاک در پروژه خط سه مشهد قطار شهری پرداخته شده است. در این پروژه دو شرایط متفاوت زمین شناسی در مسیر شرقی و غربی حاکم است که بخشی از هر مسیر جهت بررسی عملکرد به سازی انتخاب شده است. بررسیتئوری، آزمایشگاهی و اجرایی بر روی بیش از ۱۰ نوع محلول فوم مختلف انجام شده است. با استفاده از روابط تجربی، نوع و تخمین پارامترهای تزریق فوم مسیرهای شرقی و غربی مشخص شده است؛ از طرف دیگر کیفیت کف سازی برندهای مختلف موجود به صورت آزمایشگاهی مقایسه شده و در نهایت کیفیت فوم های تولید شده توسط ماشین حفار با تنظیم پارامترهای مشابه روش آزمایشگاهی مورد سنجش و کنترل قرار گرفته است؛ همچنین با توجه به شرایط سخت زمین شناسی در مسیر غربی، عملکرد محلول فوم های مختلف در اجرا بررسی شده است. به طور کلی نتایج بررسی ها نشان می دهد استفاده از فوم های خاص و گران قیمت نسبت به فوم های استاندارد تاثیر ملموسی در بهبود شرایط حفاری نداشته است اما در مقابل استفاده از فوم های بی کیفیت بهشدت بر روی پارامترهای حفاری تاثیر منفی داشته است

کلیدواژه ها:

تونل سازی ، حفاری مکانیزه ، فشار سینه کار ، به سازی ، تزریق فوم