تاثیر گسل سراوند - بزنوید بر پایداری تونل های پنستاک سد روبار لرستان

سد رودبار لرستان یک سد خاکی با هسته رسی است که بر روی رودخانه رودبار قرار دارد. سیستم انتقال آب این سد به طول ۳۷۶۰متر شامل یک تونل آببر است که در کیلومتر ۱۲۶۰ متری به دو تونل پنستاک تبدیل می شود. مسیر تونل های پنستاک شامل سازنده ای متفاوتی است و در محل همبری سازنده ای هرمز و میلا، گسل سراوند - بزنوید قرار دارد. این گسل از نظر زمین شناسی فعال محسوب می شود. در این مقاله با توجه به سیستم نگهداری پیشنهادی از نرمافزار FLAC۳D، یک مدل دیگر در نرم افزار ABAQUS برای تحلیل حرکت گسل ساخته شد و در ادامه مدل به تعادل ژئواستاتیک رسانده شد. سپس به روش اعمال جابجایی، حرکت گسل شبیه سازی شده و از جابجایی ۱ سانتی متر تا ۱ متر به صورت تدریجی به مدل اعمال شد. با توجه به نتیجه تحلیل ها طبق استاندارد ۳۱۸ ACI به روش تنش بهره برداری، دیواره تونل با سیستم نگهداری طراحی شده، حدود cm ۱۲ از جابجایی ها را می تواند تحمل نماید و بیشتر از آن باعث شکست پوشش می شود. تنش فشاری وارد به کف تونل نیز، در مقادیر جابجایی بیشتر از ۲cm از حد مجاز خود عبور می کند و در نهایت باعث گسیختگی کامل پوشش در کف می شود. دلیل تحمل بیشتر جابجایی توسط دیواره وجود کفپوش می باشد

کلیدواژه ها:

گسل سراوند - بزنوید ، سیستم نگهداری ، تونل های پنستاک ، روش کنترل جابجایی