الزامات و توقعات طراحی شهری مطالعه موردی: خیابان اصلی اسلامشهر

خیابان اصلی شهر به سبب دارا بودن جایگاه ویژه دراستخوانبندی شهر، از نقشی منحصربفرد در منظرذهنی وعینی مردم برخورداراست. این عنصر محوری بستر وقوع حوادث واتفاقات نادر در طول زمان وتاریخ هرشهری به شمار می رود. از این رو شناخت نقش ومولفه های کیفی مترتب بر آن از جمله الزامات دانشی حرفه هایی همچون معماری ، معماری منظر وبالاخص طراحی شهری محسوب می گردد. این نوشتار درصدد آن است تا با بررسی نمونه های موردی خیابانهای اصلی درجهان واستخراج یافته ها وسنجه های کیفیت محیطی از لابلای متون تخصصی به تدوین اصول و معیارهای کیفی موثر بر ارتقاء کیفیت محیطی خیابان اصلی اسلامشهر بپردازد. یافته های این نوشتار نشان می دهد که معیارهای کیفی آسایش فیزیکی ، تعریف فضا ، جلب وجذب دیدعابرین ، شفافیت ، شروع و پایان خیابان ، هویت منحصر به فرد ، احترام ، تباین وزمان به عنوان هنجارهای اساسی پاسخدهندگی خیابان اصلی مطرح می باشند. از طرفی مواردی از قبیل : طول ، مرمت و نگهداری ، کیفیت ساخت و طراحی ، جزئیات ، درختان ، دسترسی ، پارکینگ ، زیرساخت ها ، برنامه های خیابانی و تأمین امنیت به مثابه برخی از مهمترین ابزارهای پاسخده نمودن خیابان به شمار می روند.

کلیدواژه ها:

خیابان اصلی ، طراحی شهری ، کیفیت محیطی ، پاسخدهندگی کیفی