بررسی امکان سنجش غلظت ساکاروز در نیشکر شریدر شده با استفاده از روش طیف سنجی دی-الکتریک
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 304
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ERAMS-24-86_004
تاریخ نمایه سازی: 26 خرداد 1403
چکیده مقاله:
نیشکر محصولی است کلیدی در تولید شکر کشور که قطب تولید آن در استان خوزستان است. پس از برداشت از مزرعه و ورود آن به کارخانه، نیشکر با استفاده از دستگاه شریدر خرد و الیافی میشود. در این مطالعه، برای سنجش ساکاروز موجود در نیشکر شرید شده، روش طیفسنجی دیالکتریک در بازه بسامد صفر تا صد مگاهرتز با استفاده از حسگر دیالکتریک استوانهای با قابلیت تراکم نمونه ارزیابی شد. تعداد ۵۵ نمونه نیشکر شرید شده در فصل برداشت نیشکر در سال ۱۴۰۰ از فرایند تولید کارخانه شکر خام سلمان فارسی خوزستان تهیه شد و ضمن اندازهگیری شاخصهای بریکس با روش رفرکتومتری، Pol با روش پلاریمتری ساده و درصد ساکاروز با روش پلاریمتری مضاعف، نمونهها با حسگر دیالکتریک مورد سنجش قرار گرفت و طیفهای حاصل از آن برای سنجش میزان شاخصههای غلظت قند (به عنوان متغیرهای وابسته) تحلیل شد. از روشهای رگرسیونی چند متغیره حداقل مربعات جزیی (PLSR)، رگرسیون مولفههای اصلی (PCR) و رگرسیون ماشین بردار پشتیبان (SVR) برای توسعه مدلهای پیشبینی متغیرهای غلظت استفاده شد. اعتبارسنجی مدل پیشبینی PLSR پیشبینی قویتری از درصد ساکاروز حاصل از روش پلاریمتری مضاعف (۷۹/۰ R۲=، ۷۵/۰ RMSE= و ۲۲/۲RPD=) در مقایسه با Pol (۷۶/۰ R۲=، ۸/۰ RMSE= و ۰۷/۲RPD=) و بریکس (۷۷/۰ R۲=، ۸۹/۰ RMSE= و ۲RPD=) نشان داد. این نتیجه با سهم بیشتر قند ساکاروز در مواد انحلالپذیر در عصاره نیشکر و تعداد گروههای بیشتر OH مولکول ساکاروز در مقایسه با دیگر قندهای موجود در عصاره و تاثیر غالب ساکاروز بر خصوصیات دیالکتریک عصاره نیشکر قابل توجیه است. با بهینهسازی و بهبود دقت سنجش این روش میتوان ابزاری ساده و کم هزینه برای استفاده در صنایع شکر ارائه داد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی فرحمندی
دانشجوی دکتری گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، ایران
مجتبی نادری بلداجی
دانشیار گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، ایران
مارال عجمیان
دکتری، موسسه تحقیقات و آموزش توسعه نیشکر و صنایع جانبی خوزستان، اهواز، ایران
مهدی قاسمی ورنامخواستی
دانشیار گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، ایران
سامان آبدانان مهدی زاده
دانشیار گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، اهواز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :