ارزیابی فنی و اقتصادی استفاده از پهپاد سمپاش در مقایسه با سمپاش های رایج برای کنترل کرم هلیوتیس گوجه فرنگی

کرم میوه خوار گوجه فرنگی (هلیوتیس) یکی از مخرب ترین آفت­های گیاهان خانواده سولاناسه در بسیاری از مناطق کشور است. در صورت وجود شرایط محیطی مساعد، این آفت به سرعت گسترش می یابد. در سال های اخیر از پهپاد سمپاش به منظور کنترل دیگر آفت­ها استفاده شده ولی عملکرد این سمپاش ها برای مبارزه با این آفت در مزارع گوجه فرنگی ارزیابی نشده است. در این تحقیق در مزرعه آلوده به آفت هلیوتیس، روش استفاده از پهپاد سمپاش با روش های رایج سمپاش لانس­دار تراکتوری و سمپاش اتومایزر پشتی در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی و در سه تکرار مقایسه شد. نتایج نشان داد در سمپاش های لانس دار، اتومایزر و پهپاد مصرف محلول سم به ترتیب ۱۲۰۰ و ۲۱۱ و ۳۲ لیتر در هکتار، بادبردگی ۶/۴۵، ۰۶/۱۳ و ۶۸/۲۰ درصد و بازده مزرعه ای ۶۶/۶۰، ۶۹ و ۲/۹۰ درصد است. روش استفاده از پهپاد در ۱۴ روز پس از سمپاشی با ۷۵/۵۹ درصد کارایی، نسبت به روش های اتومایزر و لانس به ترتیب با ۰۶/۴۰ و ۷۵/۴۱ درصد، از کارایی بهتری برخوردار بوده است. در روزهای چهارم و هشتم نیز روش استفاده از پهپاد ازنظر درصد کارایی نسبت به روش های اتومایزر و لانس دار برتری داشته است. ضریب کیفیت پاشش در سمپاش­های اتومایزر و پهپاد به ترتیب ۸۸/۲ و ۲۳/۱ بود. از نظر اقتصادی، نسبت سود به هزینه در سمپاش­های لانس دار، اتومایزر و پهپاد به ترتیب ۱۵/۴، ۸۸/۴ و ۳۳/۲ بود. در نهایت استفاده از پهپاد به منظور کنترل آفات گوجه فرنگی از نظر فنی قابل توصیه است ولی از نظر اقتصادی باید بررسی بیشتری شود.

کلیدواژه ها:

آفت ، سمپاشی ، کنترل شیمیائی