بررسی تاثیر مدیریت فرهنگی بر مدیریت استعداد از دیدگاه کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تهران

زمینه و هدف: ازسوی دیگر مدیریت فرهنگی بعنوان یک حرفه می تواند از نظر رفتاری و ارتباط دهی ارائه دهنده سازوکار موثر برای ایجاد نظام مدیریت استعداد در سازمان های امروزی باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مدیریت فرهنگی بر مدیریت استعداد از دیدگاه کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد.روش بررسی: پژوهش حاضر به صورت توصیفی-تحلیلی بود که درسال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بصورت مقطعی درمیان کارکنان ستادی معاونت های دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان برابر ۳۱۰ نفر تعیین گردید. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های مدیریت استعداد اوهلی و پرسشنامه محقق ساخته مدیریت فرهنگی بود. روایی صوری و محتوی و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از تعداد ۱۵ نفر از متخصصین و خبرگان و روش آلفای کرونباخ تایید گردید. یافته ها: وضعیت مدیریت استعداد و مدیریت فرهنگی و مولفه های آن ها از دیدگاه کارکنان متوسط روبه بالا بود. با توجه به مقادیر AVE بالاتر از ۵/۰ و پایائی ترکیبی بالاتر از ۷/۰ روایی هم گرا و واگرای پرسشنامه ها مورد تایید قرار گرفت و مشخص شد که سازه ها از اعتبار بالایی برای برازش مدل برخوردار هستند. با استفاده از روش Bootstrapping و مقادیر آزمون تی، تاثیر مدیریت فرهنگی بر مدیریت استعداد برابر ۶۸۶/۰ و آماره معنی دار بین این دو متغیر برابر ۲۲۵/۸ (بزرگتر از ۹۶/۱ در سطح ۹۵% اطمینان) به تایید رسید. نتیجه گیری: مدیریت فرهنگی در سازمان ها در چارچوب زمینه، ساختار، الگوها، روش ها و ساز و کارهای فرهنگی برای استقرار نظام مدیریت استعداد و بازگشت سرمایه استعداد لازم و ضروری است. اگرچه در ایجاد یک نظام فرهنگی موثر و کارآمد در یک سازمان توجه خاص به دیدگاه ها و پیشنهادات و نقطه نظرات صاحب نظران و نخبگان فرهنگی پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت استعداد ، مدیریت فرهنگی ، دانشگاه علوم پزشکی تهران