تاثیر آموزش مبتنی بر برچسب زنی هیجان ها بر اختلال رفتاری کودکان دارای اوتیسم با عملکرد بالا: مطالعه نیمه آزمایشی

زمینه و هدف شواهد پژوهشی حاکی از آن است که ناتوانی در تنظیم و درک هیجان ها سبب مشکلات رفتاری مختلفی در کودکان با اختلال طیف اوتیسم می شود. هدف از این تحقیق، تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر برچسب زنی هیجانی بر اختلال رفتاری کودکان دارای اوتیسم با عملکرد بالا بود. روش بررسی پژوهش حاضر یک طرح نیمه آزمایشی با روش تک آزمودنی (از نوع ABA) بود. پنج پسر دارای اوتیسم با عملکرد بالا به صورت هدفمند و در طی ۱ هفته نمونه گیری (فروردین ماه سال ۱۴۰۱) وارد مطالعه شدند. برای هر کودک، نرم افزار «بیان چهره اش را بکشیم (Let’s Face It)» باهدف شناخت هیجانات پایه (۶ گانه) در ۳ جلسه و سپس برچسب زنی هیجان (EL) در ۸ جلسه (در طی ۴ هفته  وهر هفته ۲ جلسه) به صورت جداگانه آموزش داده شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه های داده های جمعیت شناختی و اختلال رفتاری کودکان دارای اوتیسم بود. داده ها با نرم افزار SPSS و با آمار توصیفی و آزمون فریدمن تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها طبق نتایج کسب شده توسط آزمون فریدمن دو طرفه، بین مرحله اول و سوم (۰/۰۳۷) و سوم و چهارم (۰/۰۱۹) اندازه گیری اختلال رفتاری، تفاوت معنی داری وجود داشت. همچنین طبق یافته ها آموزش EL در کاهش اختلال رفتاری نمونه های موردپژوهش تاثیر معنی داری داشته است (۰/۰۳۰).  نتیجه گیری یافته ها نشان دهنده بهبود اختلال رفتاری کودکان بود. براین اساس، احتمال تاثیر مستقیم EL بر اختلال رفتاری در کودکان دارای اوتیسم وجود دارد.

کلیدواژه ها:

Behavioral disorders ، Autism ، Emotion labeling ، اختلال رفتاری ، اوتیسم ، برچسب زنی هیجان