بررسی و مقایسه میزان سازگاری با مدرسه در سلامت روان بر حسب جنسیت و مناطق استانی در دانش اموزان کل استان زنجان
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 188
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IAPMHCONF01_070
تاریخ نمایه سازی: 26 خرداد 1403
چکیده مقاله:
هدف بررسی و مقایسه میزان سازگاری با مدرسه بر حسب جنسیت و مناطق استانی در دانش اموزان کل استان زنجانبود. روش آن توصیفی-پیمایشی از نوع مقطعی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانشآموزان پایه های هفتم و هشتم مناطق چهاردهگانه استان زنجان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ تشکیل می داد. در این پژوهش باتوجه به هدف تعیین شده از روش نمونه گیری هدفمند (تمام شماری) استفاده شد. به این صورت که نتایج تایید شده همه دانشآموزان پایه های هفتم و هشتم شرکت کننده در آزمون سلامت روانی رفتاری سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ مناطق ۱۴ گانه استان زنجان (تعداد ۲۲۳۴۱ نفر) بهعنوان نمونه انتخاب شدند تا پس تحلیل داده ها و ترسیم نیمرخ سلامت دانشآموزان استان، نقشه خطرپذیری مناطق آموزش و پرورش استان و جامعه دانش آموزی مشخص شود. برای سنجش افراد از پرسشنامه ای آزمون سلامت روانی – رفتاری استفاده گردید. داده ها در spss۲۳ تحلیل گردیند و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استباطی استفاده شد. در آمار توصیفی با استفاده از جدول و نمودار توصیفی وضعیت سلامت روانی رفتاری دانشآموزان پرداخته شدهاست و در آمار استنباطی با استفاده از آزمون آماری t تک نمونه ای به وضعیت هر یک از مقیاس ها پرداخته شد. اطلاعات بهدست آمده برای میانگین کل متغیرها بهصورت جامع، جنس مذکر و مونث به شرح ذیل است:میانگین کل میزان سازگاری با مدرسه بدون تفکیک جنسیت در کل استان ۳۶/۲۶ بوده است، در پسران ۵۹/۲۵ و در دختران ۱۲/۲۷. همچنین بیشترین میزان کل آن در منطقه ماهنشان(۰۱/۲۷) و در پسران نیز ماهنشان(۳۷/۲۶) و در دختران هم افشار(۳۶/۲۸) است. کم ترین میزان آن نیز به صورت کل در منطقه زنجان ناحیه ۱ است(۳۸/۲۵). در پسران نیز کم ترین میزان منطقه افشار(۷۵/۲۴) و در دختران منطقه نیز زنجان ناحیه ۱ است.نتایج حاکی از آن است که تقریبا میران علائم سلامت روان در دانش اموزان زیاد است و اگر اقدامات به موقعی صورت نگیرد این علائم ممکن است تشدید یابند. اگر مدرسه جایی باشد که فرد کمی آزادی داشته باشد این مورد برطرف می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
تکتم عامری
دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه ازاد واحد نیشابور،خراسان،ایران
عادل اختری
کارشناسی روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه پیام نور واحد پارس اباد، اردبیل، ایران
سوگند رحیمی
دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی،گروه روان شناسی و علوم تربیتی،دانشگاه آزاد اسلامی گرگان، گرگان،ایران
امیرحسین نظرآبادی
کارشناسی روانشناسی ،گروه روانشناسی و مشاوره ،دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه ،کرمانشاه ،ایران
حمیده قاضی
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی ، گروه روانشناسی و علوم تربیتی ، دانشگاه اصفهان ، اصفهان ، ایران
محسن بیات
دانشجوی دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران