تاثیر روش یادگیری مشارکتی بر افزایش انگیزه در دانش آموزان پایه ابتدایی

آموزش و پرورش یک فرآیند سیستماتیک است و تمرکز آن بر آموزش و همچنین یادگیری می باشد.روشهای تدریس در امر یادگیری نقش کلیدی دارد و دادن دستورالعمل به دانش آموز مانند یک کشتی خالی که هر نوع اطلاعات را می توان به آن انتقال داد، کارساز نیست . بنابراین نظام آموزشی بایدبه دانش آموزان شیوههای تفکر را آموزش دهد و آنها را افرادی خلاق، مبتکر، خودکار آمد،خودانگیخته و خودتنظیم بار آورد. از جمله روشهای تدریس که سبب می شود فراگیران هم مستقل باشند و هم تفکر انتقادی و احترام به یکدیگر را بیاموزند، روش تدریس مشارکتی است . هدف از انجامپژوهش حاضر مقایسه اثرات یادگیری مشارکتی و آموزش سنتی بر افزایش انگیزه بر روی عواملی همچون موفقیت تحصیلی ، خودکارآمدی ، مهارت اجتماعی و عزت نفس است . روش تحقیق در این مطالعه از نوع کتابخانه ای (علمی -ترویجی ) می باشد. نتایج نشان دادند که عواملی مانند موفقیت تحصیلی ، خودکارآمدی ، مهارت اجتماعی و عزت نفس ، با افزایش انگیزه در گروه آموزش مشارکتی نسبت به آموزش سنتی رابطه مستقیم داشته و تفاوت بین آنها از لحاظ آماری معنی دارتر است .

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، آموزش سنتی ، انگیزه ، موفقیت تحصیلی ، خودکارآمدی ، مهارتاجتماعی ، عزت نفس