فرصت های نو در فناوری و تکنولوژی آموزشی

هدف پژوهش حاضر، بررسی فرصت های نو در فناوری و تکنولوژی آموزشی منحصر به فرد که به ارتقاء تجربه آموزشی ، افزایش مشارکت و مداخله دانش آموزان، توسعه محیط های یادگیری تعاملی و همچنین بهبود فرآیندهای ارزیابی و بازخورد در آموزشمی پردازد. رویکرد پژوهشی به کار برده شده، کیفی و استفاده از روشهای مانند مصاحبه ها، مشاهدات، و تحلیل محتوا به منظورجمع آوری اطلاعات است . این روشها امکان فهم عمیق تر و جزئی تر از تجربیات و دیدگاههای مخاطبان را فراهم می کنند. مبانی نظری این مقاله مبتنی بر دید گاه نظریه تغییرات رفتاری ، که بیانگر تاثیر فناوری و تکنولوژی بر تغییر رفتار و اعمال جامعه ی آموزشی است ، به طوری که این تغییرات می توانند بهبود فرآیندهای آموزش و یادگیری را ترویج و تسهیل نمایند. سئوال اصلی مقاله این بودکه آیا استفاده از فناوری های آموزشی جدید می تواند بهبودی معنادار در کیفیت آموزش و یادگیری دانش آموزان ایجاد کند و تاثیرمثبتی بر تغییر رفتار و عملکرد آنها داشته باشد یا خیر؟ یافنه های تحقیق نشان داد که استفاده از فناوری های آموزشی جدیدمی تواند بهبود قابل توجهی در فرآیندهای آموزش و یادگیری دانش آموزان داشته باشد و توانایی تحریک تغییرات مثبت در رفتار وعملکرد آنها را دارا باشد. این یافته ها نشان می دهد که فناوری های آموزشی جدید می توانند به عنوان ابزاری موثر در بهبود کیفیت آموزش و یادگیری عمل کنند و در نهایت به توسعه مهارتها و دانش دانش آموزان کمک کنند.

کلیدواژه ها:

فناوری آموزشی ، تکنولوژی آموزشی ، تغییرات رفتاری ، کیفیت آموزش و یادگیری