کیفیت رابطه والد_فرزند بر میزان گرایش فرزندان به اعتیاد به قمار

زمینه و هدف: هر جامعه ای از واحدهای کوچک به نام خانواده تشکیل شده ا ست و خانواده مهم ترین نهاد در شکل گیری شخصیت فرزندان و پرورش آن ها است.ارتباط والد فرزندی نخستین معرف دنیای ارتباطی کودک و یک رابطه مهم و حیاتی محسوب می شود.کیفیت روابط والد فرزندی رشد بهنجار فرزندان را در پی دارد. در خانواده های از هم گسیخته، فرزندان برای رهایی از جو متعارض خانواده به اعتیاد روی می-آورند که یکی از راه های رهایی، اعتیاد به قمار می باشد. قمار کردن به معنای به خطر انداختن چیزی با ارزش به امید به دست آوردن چیزی با ارزش تر تعریف می شود. همچنین رفتارهای قمار، رفتارهایی ناسازگارانه، دائمی و مکرر هستند که باعث مختل شدن زندگی شخصی، خانوادگی و یا شغلی آن ها می شود، که فرد برای جبران یک باخت به قمار ادامه می دهد تا باخت های خود را جبران سازد. بسیاری از نوجوانان برای فرار از تعارضات موجود در خانواده گرایش به قمار پیدا می کنند، در حال حاضر یکی از مسائلی که مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته، تاثیر کیفیت روابط والد-فرزندی بر گرایش های فرزندان است که یکی از این موارد گرایش فرزندان به اعتیاد به قمار است. از این رو هدف پژوهش حاضر کیفیت رابطه والد-فرزند بر میزان گرایش فرزندان به اعتیاد به قمار می باشد. روش پژوهش: مطالعه حاضر توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرستان کاشمر بودند که از میان آنها تعداد ۱۱۴ نفر به شیوه نمونه گیری خوشه ای تصادفی در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ انتخاب شدند و پرسشنامه ها را تکمیل کردند و از طریق دو مقیاس پرسشنامه سیاهه کیفیت روابط والد_فرزندی (PCRS) و پرسشنامه غربالگری قمار(GASQ) مورد بررسی قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی ساده با کمک نرم افزار SPSS ۲۵ استفاده گردید. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مقدار ضریب همبستگی بین کیفیت رابطه والد-فرزند بر میزان گرایش فرزندان به اعتیاد به قمار شرکت کنندگان در پژوهش ۷۹/۰ و میزان R۲ برابر ۶۰/۰ می باشد. همچنین نتایج تحلیل واریانس نشان می دهد که میزان F بدست آمده معنادار است.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که کیفیت رابطه والد-فرزند بر میزان گرایش فرزندان به اعتیاد به قمار، رابطه منفی و معنادار دارد؛ در تبیین این نتایج می توان گفت که رابطه والد_ فرزندی یک رابطه بسیار با اهمیت و مهم در شکل گیری احساس امنیت و ارزشمندی است. رابطه بین والدین و فرزندان نشانگر نخستین ارتباط در دنیای کودکان است. احساس عشق و صمیمیت به طور مستقیم ریشه در این روابط دارد. روابط والدین و فرزندان و کیفیت زندگی خانواده، اصل اساسی برای سلامت فرزندان در زمینه های مختلف است، در صورتی که کانون خانواده ها و روابط بین والدین و فرزندان ناسالم باشد فرزندان ممکن است در معرض مشکلات مختلفی مانند گرایش به اعتیاد به قمار قرار گیرند. لذا اعتیاد به قمار در نتیجه روابط والد_فرزندی ضعیف شکل گرفته و برای این دسته از نوجوانان اعتیاد به قمار به عنوان تقویت کننده در کوتاه مدت می تواند رضایت خاطر آنها را فراهم آورد. بنابراین می توان با افزایش کیفیت روابط والد_فرزندی، میزان گرایش فرزندان به اعتیاد به قمار را کنترل کرد.

کلیدواژه ها:

کیفیت رابطه والد-فرزندی ، گرایش به اعتیاد به قمار ، فرزندان