نقش قدرت ایگو، امید به زندگی و تحمل ابهام در پیش بینی خودکارآمدی شغلی زنان سرپرست خانوار

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 207

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

FPAICONG05_003

تاریخ نمایه سازی: 23 خرداد 1403

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: حفظ سلامت روانی در زنان سرپرست خانوار بسیار مهم است زیرا این زنان علاوه بر مسئولیت های خانوادگی، مسئولیت های مالی و اقتصادی خانواده را نیز برعهده دارند. این افراد می توانند در مسائل روزمره یا در مواقع بحران به زنان سرپرست خانوار کمک کنند. در این زمینه، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش قدرت ایگو، امید به زندگی و تحمل ابهام در پیش بینی خودکارآمدی شغلی زنان سرپرست خانوار انجام شد.روش پژوهش: طرح پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل زنان سرپرست خانوار استان تهران در سال ۱۴۰۲ بود. در مطالعه حاضر، ۲۶۰ زن سرپرست خانوار مشارکت داشتند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه-های قدرت ایگو، امید به زندگی، تحمل ابهام و خودکارآمدی شغلی استفاده شد. در این پژوهش از آمار توصیفی جهت محاسبه فراوانی ها و ترسیم جداول استفاده گردید و در آمار استنباطی از آزمون همبستگی و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان استفاده شد. سطح معنی داری برای تمامی فرضیه ها کمتر از ۵ صدم در نظر گرفته شد. همچنین برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ استفاده شد.یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد قدرت ایگو، امید به زندگی و تحمل ابهام با خودکارآمدی شغلی زنان سرپرست خانوار همبستگی مثبت و معناداری دارد. نتایج رگرسیون نشان داد که قدرت ایگو، امید به زندگی و تحمل ابهام به طور معناداری توانستند ۶۷ درصد از تغییرات خودکارآمدی شغلی زنان سرپرست خانوار را پیش بینی کنند (۰/۰۱>P).نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد قدرت ایگو، امید به زندگی، و تحمل ابهام می توانند بهبود خودکارآمدی شغلی زنان سرپرست خانوار را ترویج دهند. این نتایج می توانند به مشاوران و تخصصی ترین روان شناسان کمک کنند تا راهبردهای بهتری برای تقویت خودکارآمدی شغلی در این زنان ارائه دهند و آنها را در تعامل با چالش های شغلی بهبود دهند. در واقع، این نتایج تاکید می کنند که عوامل روان شناختی و امیدواری می توانند به عنوان عوامل کلیدی در تقویت خودکارآمدی شغلی زنان سرپرست خانوار عمل کنند. از این رو، توجه به افزایش این عوامل و ارتقاء خودکارآمدی شغلی زنان سرپرست خانوار می تواند موجب بهبود شرایط اجتماعی و اقتصادی آنها شود.

نویسندگان

فروغ اسرافیلیان

استادیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

فرزین باقری شیخانگفشه

دانشجوی دکترای تخصصی روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

حجت اله فراهانی

استادیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران