تحلیل و بررسی تاثیرات سازنده و مثبت درمان هیجان مدار بر خودکنترلی هیجانات و نگرش های ناکارآمد بر خصوصیات شخصیتی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر اصفهان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی درمان هیجان مدار بر خودکنترلی هیجانات و نگرش های ناکارآمد در دانش آموزان دختر انجام گرفت. این پژوهش نیمه آزمایشی بوده و در آن از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده گردید. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه ی دانش اموزان دختر مقطه دوم متوسطه شهر اصفهان است. با استفاده از دو پرسشنامه کنترل عواطف ویلیامز و همکاران (۲۰۱۰) و نگرش های ناکارآمد وایزمن و بک (۲۰۰۱)، بر اساس جدول کوهن ۳۰نفر از دانش آموزان با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی ۱۵ نفر در گروه کنترل و ۱۵ نفر در گروه آزمایش قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش با استفاده از بسته آموزشی درمان هیجان مدار به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت آموزش قرار گرفتند در حالیکه گروه کنترل هیچ آموزشی در این خصوص دریافت نکردند. بعد از پایان دوره آموزشی از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. داده های بدست آمده با استفاده از تحلیل کواریانس و با استفادد از نرم افزار آماری spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که درمان هیجان مدار بر کنترل هیجانات و کاهش نگرش های ناکارآمد دانش آموزان موثر است.

کلیدواژه ها:

درمان هیجان مدار ، خودکنترلی ، نگرش ناکار امد ، دانش آموزان.