رابطه اعتماد سازمانی و تاب آوری سازمانی با ادراک از سکوت سازمانی در بین معلمان درس هنر دوره متوسطه شهر کربلا

این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین اعتماد سازمانی و تاب آوری سازمانی با ادراک از سکوت سازمانی بین دبیران هنر در شهر کربلای عراق انجام شد. روش تحقیق آن از نوع همبستگی بود و جامعه آماری آن شامل همه ی معلمان هنر دوره متوسطه شهر کربلا در سال ۲۰۲۳ به تعداد ۱۴۶ نفر می شده است. برای نمونه گیری از روش تصادفی طبقه ای استفاده شد و بر این اساس تعداد ۱۰۳ معلم بر اساس فرمول حجم نمونه کرجسی و مورگان (۱۹۷۰) انتخاب و در مطالعه شرکت داده شدند. داده ها از طریق نسخه برگردان شده به زبان عربی پرسشنامه های: اعتماد سازمانی شفیعی (۱۳۹۰)، تاب آوری امیری و همکاران (۱۳۹۷) و سکوت سازمانی زکریاپور (۱۳۹۳) گرداوری شدند. برای سنجش روایی محتوایی مقیاس ها از شاخص روایی محتوای لاوشه استفاده شد. بر این اساس، روایی محتوایی هر یک از مقیاس ها به ترتیب: ۷۸/۰، ۷۴/۰ و ۷۵/۰ محاسبه شد که نشان می دهد مقیاس ها از روایی محتوایی کافی برخوردارند. نیز برای سنجش پایایی ابزارها از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شد. بر این اساس پایایی هر مقیاس به ترتیب: ۷۰/۰، ۸۲/۰ و ۸۱/۰ برآورد شد که نشان می دهد ابزارها از پایایی کافی برخوردار هستند. برای تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۶ و آزمون های آماری همبستگی و رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین اعتماد سازمانی و تاب آوری سازمانی با سکوت سازمانی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (۰۱/۰p>). همچنین مشخص شد که سه مولفه از مولفه های اعتماد سازمانی و دو مولفه از از مولفه های تاب آوری سازمانی، پیش بینی کننده قوی و منفی سکوت سازمانی هستند (۰۱/۰p>).

کلیدواژه ها:

اعتماد سازمانی ، تاب آوری سازمانی ، سکوت سازمانی ، معلمان هنر دوره متوسطه شهر کربلا