نقش فرهنگ در پیش گیری از شرط بندی در ورزش

هدف: هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی نقش فرهنگ در پیش­گیری از شرط­بندی در ورزش بود. روش شناسی: روش انجام تحقیق توصیفی از نوع تحلیلی و از لحاظ هدف کاربردی بود که به روش میدانی اجرا شد. جامعه آماری تحﻘیق شامل متخصصین مرتبط با حوزه­های فرهنگ و ورزش، (اساتید و دانشجویان دکتری در رشته­های تحصیلی علوم اجتماعی، تربیتی، فرهنگی، جامعه­شناسی، روان­شناسی، علوم ورزشی و علوم دینی) بودند که تعداد ۲۱۷ نفر به عنوان نمونه تحقیق به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری تحقیق شامل پرسشنامه محقق ساخته­ای بود که روایی صوری و محتوی آن ضمن بررسی دقیق متون و ادبیات تحقیق، پس از نظرخواهی از اساتید و متخصصین تایید شد. همچنین پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (۹۴/۰) محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از روش­های آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد) و روش­های آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم) استفاده شد.  یافته ها: یافته­های تحقیق نشان داد مهمترین نقش­های فرهنگ در پیش­گیری از شرط­بندی به ترتیب شامل ارزش­های بنیادین (۹۰/۰)، جامعه­پذیری و کنترل رفتار (۸۹/۰)، هویت­بخشی (۸۶/۰)، ایجاد تغییر (۸۲/۰)، عوامل و شیوه­های انگیزشی (۷۸/۰) و ایجاد ثبات اجتماعی (۶۷/۰) بودند. نتیجه گیری: با توجه به یافته­های تحقیق می­توان نتیجه گرفت با داشتن فرهنگ غنی و گسترش آن در تمامی سطوح جامعه، می­توان از شرط­بندی در ورزش پیش گیری نمود.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، شرط­بندی ، ورزش