اثرتنش خشکی درمراحل مختلف رشدبرعملکرد و اجزای عملکرد دانه چهارهیبرید ذرت

مهمترین عامل محدود کننده رشد گیاهان زراعی، تنش خشکی در مراحل حساس رشد می باشد. بدین منظور برای بررسی اثر زمان خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه هیبریدهای متفاوت ذرت دانه ای، پژوهشی مزرعه ای در سال 1388 به صورت کرت های یک بار خرد شده بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز طراحی و اجرا گردید. فاکتور اصلی زمان تنش در 4 سطح بدون تنش (شاهد)، اعمال تنش در مراحل رشد رویشی، گلدهی و پر شدن دانه و فاکتور فرعی 4 هیبرید ذرت زولا، ماکسیما، BC666 و SC704 بود. نتایج نشان داد که تنش خشکی مرحله پر شدن دانه بیشترین تأثیر را بر عملکرد و وزن هزار دانه و تنش در مرحله گلدهی بیشترین تأثیر را بر تعداد دانه در بلال داشت. بیشترین عملکرد دانه، وزن هزار دانه و تعداد دانه در بلال به ترتیب مربوط به هیبریدهای SC704 ، ماکسیما و SC704 بود. تنش در مرحله رشد رویشی کمترین تأثیر را بر عملکرد و اجزای دانه داشت. با توجه به نتایج این پژوهش، به نظر می رسد در شرایط محدودیت منابع آبیاری، می توان با پذیرفتن کاهش اندکی در عملکرد، آبیاری را به سایر استفاده های ضروری اختصاص داد.

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، عملکرد دانه ، اجزای عملکرد و هیبریدهای ذرت