سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در دولت رئیسی (بر اساس مدل پیوستگی جیمز روزنا)

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 469

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IFPOLICY02_004

تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1403

چکیده مقاله:

با توجه به اهمیت سیاست خارجی به عنوان اصلی ترین عامل ارتباط موثر کشورها با جهان پیرامون خود در نظام بین الملل ، پژوهش حاضر در پی آن است تا سیاست خارجی دولت سیزدهم جمهوری اسلامی ایران به ریاست سید ابراهیم رئیسی با شعار »دولت مردمی ، ایران قوی « را مورد بررسی قرار دهد. با وجود آنکه برخی از اصول حاکم بر سیاست خارجی همواره ثابت و بدون تغییر بوده است ، اما در ادوار مختلف و با روی کار آمدن دولت ها همواره شاهد تغییراتی در تصمیمات سیاست خارجی ایران بودهایم . در طول دو سالی که از عمر دولت سیزدهم می گذرد، تعامل با دیگر کشورها، حفظ و ارتقای روابط با بازیگران، نقش آفرینی در سازمانهای بین المللی و همچنین توجه ویژه ای که به منطقه گرایی و تاکید بر روابط سازنده با همسایگان دارد، نشانه وجود تغییر همراه با تداوم در آن وجود دارد. با این پیش زمینه در مقاله پیش رو، نویسندگان سعی نمودهاند با رویکردی توصیفی -تحلیلی و با استفاده از چارچوب نظری »مدل پیوستگی جیمز روزنا«، که بر پایه ی پنج متغیر فرد، نقش ، متغیرهای حکومتی ، متغیر جامعه و محیط بین المللی می باشد، به واکاوی موضوع فوق پرداخته و میزان کارایی و تاثیر هر یک از متغیرها را به آزمایش بگذارند.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

رضا سیمبر

استاد روابط بین الملل دانشگاه گیلان، رشت ، ایران

سیدحسین موسوی کردمیری

دانشجوی کارشناسی ارشد روابط بین الملل دانشگاه گیلان، رشت ، ایران